Поговор
| Книжевност |
|---|
Основни облици
|
| Родови |
|
Епика · Лирика · Драма |
| Извори |
| Форми |
| Историја и списоци |
|
Општ преглед на книжевноста |
| Дискусија |
Поговор, понекогаш и епилог — пишан текст на крајот од книжевно дело, кое најчесто се користи да се стави крај или завршеток на приказната.[1] Спротивно на поговорот е предговорот, кој е пишан текст на почетокот на приказната (пред да започне приказната), чија цел е да се отпочне самата приказна или да го заземе вниманието на читателот.[2]
Книжевност
[уреди | уреди извор]Поговорот е последната глава на делото, на крај од приказната, кој служи да се откријат судбините на ликовите. Некои поговори може да содржат сцени кои се делумно поврзани со предметот на приказната. Тие може да се користат да дадат навестувања за можен продолжеток, или да заокружат недоволно јасен крај. Тие се појавуваат во значаен период во времето откако завршило главното дејство. Во некои случаи, поговорот се користи да му овозможи на главниот лик „слободно да зборува“. Поговорот може да продолжи во истиот расказен стил и перспектива како самата приказна, иако формата на поговорот може понекогаш драстично да биде различна од целокупната приказна.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Literary Devices: Definition and Examples of Literary Terms: Epilogue“. Literary Devices Website. Literary Devices. 2014. Посетено на 19 July 2014.
- ↑ „Literary Devices: Definition and Examples of Literary Terms: Prologue“. Literary Devices Website. Literary Devices. 2014. Посетено на 19 July 2014.
 | Оваа статија од областа на книжевноста е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |