Naar inhoud springen

tepel

Van Wiktionary

'nen tepel bie e vrouwmis

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tepel m /té:pel/

  1. (liefdeil) e vleisechtig oetstaekel oppe bors van miense det kwa vorm en kluuer aafwiek vanne res vanne hoed en bie vrouwluuj deentj wie 'ne stop wo kleine modermèlk oet kónne zoeke
Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veur 'nen tepel bie e bieës; det is 'n "deem".

Aafbraeking
  • te-pel
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tepel tepele tepelen
IPA /té:pel/ /té:pe̽le/ /té:pe̽len/
dim. sjrif tepelke tepelken tepelkes
IPA /té:pe̽l̥kʲe/ /té:pe̽l̥kʲen/ /té:pe̽l̥kʲes/ /té:pe̽l̥kʲez/
dat. sjrif tepel tepele tepelen
IPA /té:pel/ /té:pe̽le/ /té:pe̽len/

In anger spraoke

[bewirk]