Sadko Hospes Dives

Sadko et nymphae marinae (Eliae Repin pictura)

Vide etiam paginam discretivam: Sadko (discretiva).

Sadko Hospes Dives^[1]^[2] est bylinarum Russicarum persona saepe laudata. Novogardiensis erat. Tres Novogardienses bylinis celebrantur, Sadko et Basilius Buslai filius et Ioannes Hospitis filius.

Sadkonis fabula non heroica, sed fabulae miraculosae propinqua est. Sadko citharista (gusliar^[3]) pauper erat; in conviviis divitum pro mercede canebat. Sed aliquando novem dies nullus eum canere invitavit; cum Sadko tristis in ripa Ilmeni sederet et caneret, rex marinus ipse apparuit et dixit sibi carmina Sadkonis placuisse. Sadkonem monuit, ut cum tribus mercatoribus Novogardiensibus divitibus pignore contenderet, ut piscis pennis aureis^[4] fabulosa in Ilmeno gigneretur; vicit Sadko et divitias multas accepit.

Sadko adeo dives factus est, ut aliquando gloriatus esset se omnes merces Novogardiae emere posse; duos dies omnes merces empserat, sed die tertio merces Moscovienses advectae sunt et Sadko confessus est se merces orbis terrarum totius emere non posse. (Sed interdum Sadko dicitur et tunc vicisse omnesque merces Novogardiae vasibus fractis non exceptis empsisse.)

Alia fabula narrat, ut Sadko triginta naves merce oneratus trans mare navigaverit. Cum iam reverteretur, tempestate facta naves mari medio progredi nequibant, sicut ancoribus haerentes; Sadko intellegit, ut rex marinus vectigal posceret, et merces et argentum et aurum in undas iniciebat; postea coniecit, ut hominem rex marinus peteret. Sortem Sadko et socii eius duxerant et Sakonis sors exit; in trabe quercea se in mare mitti iussit. Statim naves progrediebantur, Sadko autem in trabe obdormiverat et in fundo maris in palatio regis marini expergefactus est. Nablio canere rex eum iusserat et tam vehementer Sadkone canente saltabat, ut tempestas facta esset maxima multaeque naves fractae essent permultique nautae perirent. Sanctus Micola Mosaiscensis (sic in bylina Nicolaus Myrensis nautarum ceterorumque viatorum patronus nuncupatur) Sadkoni apparuit et monuit, quomodo regem placaret hominesque salvaret. Fides nablii Sadko rumpit et, cum rex posceret, ut virginem marinam nuberet, ex 900 virginum pulcherrimarum ultimam Černavam^[5] elegit. Post nuptias Sadko obdormivit et Novogardiae in ripa Černavae fluminis expergefactus naves suas per Volchovam appropinquare vidit. Micolae Mosaiscensi gratias agens ecclesiam eius Novogardiae aedificavit.

Nicolaus Rimskij-Korsakov de Sadkone drama melicum composuit.

Notae

↑ Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
↑ Hospes in bylinis saepe mercatorem et nautam significat
↑ Qui gusli, nablium Russicum populare, canit.
↑ Рыба золоты перья
↑ Quasi Nigram, Deformem (nomen a čërnyi, niger, derivatum est).

Nexus externi

De Sadkone in Lexico encyclopaedico Brockhaus et Efron (Russice)
De Sadkone in Poesi epica Russica Vladimiri Propp (Russice)

[1] Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.

[2] Hospes in bylinis saepe mercatorem et nautam significat

[3] Qui gusli, nablium Russicum populare, canit.

[4] Рыба золоты перья

[5] Quasi Nigram, Deformem (nomen a čërnyi, niger, derivatum est).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]