Jump to content

Melos

E Vicipaedia
Haec pagina de insula Melo narrat. Si regionalem unitatem homonymam quaeris, vide Melos (regionalis unitas).
Wikidata Melos
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Graecia
Locus: 36°44′0″N 24°25′0″E
Zona horaria: UTC+2, UTC+3
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Milos Municipality

Geographia

Superficies: 150.6 chiliometrum quadratum

Tabula aut despectus

Melos: situs
Melos: situs
Aphrodite in insula Melo reperta, hodie in Museo Lupariensi stat.

Melos (Graece Μῆλος, Neograece Μήλος) est insula vulcanica et demus a Laconia ad orientem versus, in catena insularum Cycladum inclusa.

A temporibus praehistoricis habitata insignes metallorum copias praebet. Obsidianum e fodinis quae Demenegacium et Ad Nychia nuncupantur homines iam aevis mesolithico neolithicoque extraxerunt. His diebus proveniunt imprimis bentonites, argilla alba et perlites. Oppidum aetatis aëneae, Phylacope appellatum, annis 1974-1977 effoditum est. Sed litorum pulchrorum causa etiam periegesis maximi momenti est.

Locus insulae medius nomine Placa supra portum Adamantem (Aδάμας) situs est. Alii vici sunt Trypete (Τρυπητή), Triobasalos (Τριοβασάλος) et Pollonia (Πολλώνια). A Pollonia cottidie ponto ad insulam vicinam Cimolum vehitur.

Insignis "Veneris Meliae" statua, anno 1820 in insula reperta, hodie in Museo Lupariensi invenitur, exemplar statuae in museo archaeologico Placae sito collocatum est.

Administratio

[recensere | fontem recensere]

Usque ad annum 2010 nomo vel praefecturae Cycladum attributa Melos nunc ad regionem Aegaei Australis (Περιφέρεια Νότιου Αιγαίου) pertinet. Una cum Antimelo (Αντίμηλος), nonnullis insulis minoribus non habitatis et insulis Ananis (Ανάνες), quae circiter 23 km in meridiem versus sitae sunt, Melos nunc est unus e quattuor demis in homonyma regionali unitate.

Ut e repertis liquet Melos iam a 5000 a.C.n. continenter habitata est.

Melos, quia erat Lacaedemoniorum colonia, una insularum Cycladum Foedus Delium non ingressa est. Bello Peloponnesiaco igitur hostes ab Atheniensibus habebantur qui iam anno 426 a.C.n., sexaginta navibus et duobus milibus hoplitarum missis, eorum agros vastaverunt nec tamen eos subigere potuerunt[1]. Anno vero 416 a.C.n. Athenienses classem 38 triremium miserunt insulam subactum; homines caesi, feminae liberique in servitutem abducti sunt. Thucydides res gestas in Dialogo Meliorum, qui dicitur, refert.[2]. Qui superstites erant in patriam a duce Lacedaemoniorum Lysandro anno 404 a.C.n. restituti sunt[3].

Tempore Francorum insula pars erat Ducatus Archipelagi, paucis annis (1341–1383) exceptis, cum erat dominium separatum a Marco Sanudo filiaque eius rectum.

Mutatio incolarum numeri

[recensere | fontem recensere]
annus incolae insulae
1907 17 638
1991 4 390
2001 4 771
2010 4 736

Homines noti

[recensere | fontem recensere]

Meli propria sunt "syrmata" (σύρματα), domus iuxta aquam exstructae, quarum pars inferior hieme naviculis pescatorum tuto praesidio est. Litus navicularum portis varii coloris obsitum—imprimis in vicis sicut Clima vel Mandracia—singularem aspectum praebet.

  1. Thucydides III.91.
  2. De bello Peloponnesiaco 5, 84-116. Cf Isocrates, Panegyricus 100-110.
  3. Plutarchus, Lysander, 16.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • J. Theodore Bent, The Cyclades, or Life Among the Insular Greeks (Londinii: Longmans Green, 1885) pp. 57-85 (Anglice)
  • A. C. Renfrew, M. Wagstaff, edd., An Island Polity: The Archaeology of Exploitation in Melos. Cantabrigiae: Cambridge University Press, 1982 (Paginae selectae apud Google Books)

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae ad Melum spectant.


Demi regionis Aegaei Australis

Agathonesium • Amorgos • Anaphe • Andros • Antiparos • Astypalaea • Calymnos • Carpathos • Casos • Cea • Chalce • Cimolos • Cos • Cythnos • Ios • Leros • Lipsi • Megiste • Melos • Myconos • Naxos • Nisyros • Paros • Patmos • Pholegandros • Rhodos • Seriphos • Sicinos • Siphnos • Syme • Syros • Telos • Tenos • Thera