Martinus Opitz

Nobiliss. Excell. Dn. Martinus Opitius, Regiae Maiestatis Poloniae a Consiliis et Secretis, omnium Europae Poetarum Facile Princeps

Martinus Opitz de Boberfeld (natus Boleslaviae die 23 Decembris 1597; mortuus Gedaniae die 20 Augusti 1639) fuit clarus poeta Germanicus aetate Baroca. Fuit poeta, politicus, scientificus idiomatibus Latino Theodiscoque opera pangens.

Vita

Absolutorio scholastico in gymnasio oppidi Bytom Odrzański recepto annis inter 1618 et 1619 philosophiae et iurisprudentiae Francofurti ad Oderam et Heidelbergae studuit. Ibi cum humanistis multis consuetudines contraxit. Anno 1622 magister factus est Apuli. Anno 1625 ab imperatore Ferdinando II poeta laureatus proclamabatur. Anno 1627 nobilem eum fecerunt cum nomine Opitii de Boberfeld. Annis inter 1626 et 1632 Opitius protestanticus scriba atque legatus Caroli Hannibalis de Dohna, ducis Silesiani in contrareformatione perpetranda, erat. Anno 1629 eum in Societatem fructiferam receperunt. Anno 1630 in itinere Hugonem Grotius convenit. Ab anno 1636 in servitio diplomatico regis Polonici Vladislai IV Waza operam navabat, quem historiographiae causae Gedaniam secutus est ubi pestilentia periit.

Litterae

Weltliche und geistliche Dichtung (1888)

Velut multitudo primum lingua Latina opera scripsit (Strenarum libellus, 1616;Aristarchus, 1617) antequam versiones bilingues exararet. Opus eius magnum habetur Buch von der deutschen Poeterey (1624), critica litterarum, quod linguam Theodiscam tamquam idioma litteris optime aptum glorificat. Ei additum est Teutsche Poemata (1624), quod opus traditionem poetologicam Theodiscam fundare voluit secundum exempla Italica, Francogallica, Latina Graecave. Bellum triginta annorum libro Trostgedichte in Widerwärtigkeit des Krieges (1633) vestigia liquit, ubi fides christiana Opitii clarissime monstratur atque elucet. Ei firmiter persuasum fuit mortem esse redempturam homines e lacrimarum valle.

Gravis fuit et Opitius interpres, qui e.g. Senecae minoris Troadem (1625) et Sophoclis Antigonam (1636) in linguam vernacularem vertit. Libellum eius praetitulatum Daphne (1627) Henricus Schütz musica locupletavit ornavitque. Opitius varia idyllia, poemata docta, necnon poesim oblectabilem scripsit quae cuncta poesim in aulis reformabant. Opusculis eius metra linguae Theodiscae cum metris antiquitatis conciliata sunt. Accentus verborum et versuum ab Opitio harmonizabantur.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Martinum Opitz spectant.

• Opera ab hoc homine vel de eo scripta apud Bibliothecam Nationalem Germanicam (Theodisce)
• De auctore in Bibliotheca Opitiana ad Haranni Villam