Jump to content

turris

E Victionario
Turris

Nomen substantivum

[+/-]

turr|is, -is fem.

  1. Alta domus, palatium, arx

Declinatio

[+/-]
f. sing. plur.
nom. turris turrēs I
gen. turris turrium II
dat. turrī turribus III
acc. turrim turrīs
turrēs
IV
abl. turrī turribus VI
voc. turris turrēs V

Translationes

[+/-]

Anglice

tower en

Batave

toren masc. nl

Catalane

torre fem. ca

Esperantice

turo eo

Francogallice

tour fem. fr

Germanice

Turm masc. de

Hispanice

torre fem. es

Italice

torre fem. it

Lusitane

torre fem. pt

Navatlace

tlapilkoyan nah

Turcice

kule tr

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
  • turris — casus genitivus singularis vocis turris
  • turris — casus vocativus singularis vocis turris
  • turrīs — casus accusativus pluralis vocis turris