gymnasium

Latine

← Graeca Antiqua γυμνάσιον (γυμνάσιον)

gymnas|ĭum, -ĭī vel -īum, -īī neut.

Exempla

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. XVI.

Illud in ipso prope vestibulo narrationis meae ponam, quod mea quidem sententia ignorandum non est, hoc gymnasium ita antiquum esse, ut eius origo vetustatis tenebris fuisse obliterata censeatur: quod in statutis legitur Iuris studiosorum: solaque consuetudine ortum videri, idcircoque Iacobum ab Arena, clarissimum Iurisconsultum, eam quaestionem disputasse, tum tale gymnasium legitimum esset, cum privilegio careret; sensisseque quoniam consuetudine longissima niteretur, doctrinas in eo legitime tradi potuisse, cum eiusmodi consuetudo sit similis privilegio, remque efficiat legitimam instar privilegii, imo vero etiam privilegium pariat: Bartholum quoque, celeberrimum iurisconsultum, dum quaestionem eandem pertractaret, illud sua confecisse disputatione, ius Gymnasii, seu licentiam docendi tamquam ex fonte derivari solitam esse, partim ex solo privilegio, ut olim in Beritensium civitate derivata est: partim ex sola consuetudine, ut Patavii: partim simul ex consuetudine et privilegio, ut Bononiae, ubi Gymnasium consuetudine receptum Lotharii imperatoris privilegio dicitur approbatum: et Abbatem Panormitenum conscripsisse, huiusmodi gymnasium, ex tam longi temporis consuetudine generale esse, ut originis memoria exstet nulla: Franciscumque Zabarellam, eum, qui S R E Cardinalis fuit, literis consignasse, nullam exstare memoriam, quando idem Gymnasium inceperit, etiamsi postea imperatoria et apostolica privilegia nactum fuerit.

Pro citato cf. Geschichte der Entstehung und Entwickelung der Hohen Schulen Unsers Erdteils von C. Meiners 1802