desero
Appearance
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈdeːseroː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·se·rō — morphologica: de-ser-o
Verbum transitivum
[+/-]dēser|ō, -ere, deserŭī, desertum
- Relinquere homines in periculo vel munus.
Coniugatio
[+/-]Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
dēseru- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | dēseruī | dēseruerim | dēserueram | dēseruissem | dēseruerō |
II. sing. | dēseruistī | dēserueris | dēseruerās | dēseruissēs | dēserueris |
III. sing. | dēseruit | dēseruerit | dēseruerat | dēseruisset | dēseruerit |
I. plur. | dēseruimus | dēseruerimus | dēseruerāmus | dēseruissēmus | dēseruerimus |
II. plur. | dēseruistis | dēserueritis | dēseruerātis | dēseruissētis | dēserueritis |
III. plur. | dēseruērunt | dēseruerint | dēseruerant | dēseruissent | dēseruerint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
dēserere | dēseruisse | dēsertūrum, -am, -um esse |
dēserēns | dēsertūrus, -a, -um | |
Vox passiva |
dēserī | dēsertum, -am, -um esse |
dēsertum īrī | dēsertus, -a, -um |
||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
dēserendī | dēserendus, -a, -um | dēsertum | dēsertū |
Dictiones collatae
[+/-]Composita
- asserō, asserere, assertum
- cōnserō, cōnserere, cōnsertum
- disserō, disserere, dissertum
- īnserō, īnserere, īnsertum
- interserō, interserere
- exserō, exserere, exsertum
- prōserō, prōserere, prōsertum
- subserō, subserere, subsertum
- trānserō, trānserere, trānsertum
Dictiones derivatae
[+/-]Translationes
[+/-]Pars in animantibus, ex quo stercus geritur
|