decipio

Latine

Notatio

de + capio

Verbum transitivum

dēcip|iō, -ĕre, cēpī, ceptum

1. Sumere.
2. defraudare, fallere

Coniugatio

Radix praesens dēcip-
Praesens indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	dēcipiō	dēcipimus		I.	dēcipior	dēcipimur
II.	dēcipis	dēcipitis		II.	dēciperis	dēcipiminī
III.	dēcipit	dēcipiunt		III.	dēcipitur	dēcipiuntur
Imperativus
act.	dēcipe	dēcipite		pass.	dēcipere	dēcipiminī
Imperativus futurus
II.	dēcipitō	dēcipitōte		II.	dēcipitor	—
III.	dēcipitō	dēcipiuntō		III.	dēcipitor	dēcipiuntor
Praesens subiunctivum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	dēcipiam	dēcipiāmus		I.	dēcipiar	dēcipiāmur
II.	dēcipiās	dēcipiātis		II.	dēcipiāris	dēcipiāminī
III.	dēcipiat	dēcipiant		III.	dēcipiātur	dēcipiantur
Imperfectum indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	dēcipiēbam	dēcipiēbāmus		I.	dēcipiēbar	dēcipiēbāmur
II.	dēcipiēbās	dēcipiēbātis		II.	dēcipiēbāris	dēcipiēbāminī
III.	dēcipiēbat	dēcipiēbant		III.	dēcipiēbātur	dēcipiēbantur
Imperfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	dēciperem	dēciperēmus		I.	dēciperer	dēciperēmur
II.	dēciperēs	dēciperētis		II.	dēciperēris	dēciperēminī
III.	dēciperet	dēciperent		III.	dēciperētur	dēciperentur
Futurum indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	dēcipiam	dēcipiēmus		I.	dēcipiar	dēcipiēmur
II.	dēcipiēs	dēcipiētis		II.	dēcipiēris	dēcipiēminī
III.	dēcipiet	dēcipient		III.	dēcipiētur	dēcipientur

Radix perfecta dēcēp-
Perfectum indicativum
act.	sing.	plur.
I.	dēcēpī	dēcēpimus
II.	dēcēpistī	dēcēpistis
III.	dēcēpit	dēcēpērunt
Perfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.
I.	dēcēperim	dēcēperīmus
II.	dēcēperīs	dēcēperītis
III.	dēcēperit	dēcēperint
Plusquam perfectum indicativum
act.	sing.	plur.
I.	dēcēperam	dēcēperāmus
II.	dēcēperās	dēcēperātis
III.	dēcēperat	dēcēperant
Plusquam perfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.
I.	dēcēpissem	dēcēpissēmus
II.	dēcēpissēs	dēcēpissētis
III.	dēcēpisset	dēcēpissent
Futurum perfectum
act.	sing.	plur.
I.	dēcēperō	dēcēperimus
II.	dēcēperis	dēcēperitis
III.	dēcēperit	dēcēperint

Infinitivi act. pass. praes. dēcipere dēcipī perf. dēcēpisse

Participia praes. dēcipiēns, -entis perf. dēceptus, -a, -um fut. dēceptūrus, -a, -um

Gerundia et supina subst. dēcipiendum, -ī adiect. dēcipiendus, -a, -um supina dēceptum, dēceptū