ს
იერსახე
ქართული ასო „ს“ | |
---|---|
ს | |
სახელწოდება | |
ს: |
GEORGIAN LETTER SAN |
უნიკოდი | |
ს: |
U+10E1 |
HTML-კოდი | |
ს: |
ს ანს |
ასო „ს-ს“ სურათი | |
ვიკისაწყობი ასო „ს“ |
ს, ⴑ, Ⴑ, Ს[1] (სან) — ქართული ანბანის მეთვრამეტე ასო. შეესაბამება წინანუნისმიერი სისინა ყრუ ფშვინვიერ თანხმოვანს. ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა რიცხვ ორასს (200).
მოხაზულობა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ასომთავრული ႠႱႭႫႧႠႥႰႳႪႨ |
ნუსხური ⴌⴓⴑⴞⴓⴐⴈ |
მხედრული | მთავრული ᲛᲗᲐᲕᲠᲣᲚᲘᲗ |
სახელწოდება | რიცხვითი მნიშვნელობა |
IPA | ISO 9984 | რომანიზაცია | NGR |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
სან | 200 | s | S s | S s | S s |
ს-ს მოხაზულობა ასომთავრულში ხაზისა და რკალის კომბინაციაა, რომელიც კვადრატის ნახევარს იკავებს. ს ნუსხურში მარჯვნივაა გადახრილი. მხედრულში იგი მომრგვალებული კონტურის მქონეა. ნუსხურსა და მხედრულში იგი ზედა სამ ხაზში იწერება.
კოდების ცხრილი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ბრაილი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]მხედრული[2] |
---|
სხვა მნიშვნელობები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ს — ჯერადობის თავსართის „სანტის“ შემოკლება სხვადასხვა ერთეულებში: სმ (სანტიმეტრი) და სხვა.
- ს. — შემოკლება სიტყვისა „საუკუნე“.
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Georgian Extended
- ↑ UNESCO, World Braille Usage, Third Edition, Washington, D.C. p. 45
|