meiða

Íslenska

Sagnbeyging orðsins „meiða“
Tíð	persóna
Nútíð	ég	meiði
	þú	meiðir
	hann	meiðir
	við	meiðum
	þið	meiðið
	þeir	meiða
Nútíð, miðmynd	ég	{{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð	það	{{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd	það	{{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð	það	{{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur	það	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
	þig	{{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
	hann	{{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
	okkur	{{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
	ykkur	{{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
	þá	{{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð	ég	meiddi
Þátíð (ópersónulegt)	mig	{{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar		meitt
Viðtengingarháttur	ég	meiði
Viðtengingarháttur (ópersónulegt)	mig	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.
Allar aðrar sagnbeygingar: meiða/sagnbeyging

Sagnorð

meiða (+þf.); sterk beyging

[1] særa

[1a] meiða sig

Þýðingar

[breyta]

 þýðingar

enska: injure [1] (en), hurt [1] (en)

þýska: verletzen [1] (de), sich verletzen [1a] (de)

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „meiða “