անցյալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnt͡sʰˈjɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ անց•յալ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- անցած, նախկին, հին
- նախորդ ◆ Դեռ անցյալ տարի նա իր մտքումը դրել էր մի եզ մորթել որդու գալու առթիվ։ (Ակսել Բակունց)
- խոսելու պահից կամ մի այլ ժամանակակետից առաջ եղած, կատարված (քրկն.)
Գոյական
- անցած ժամանակներ, իրադարձություններ, դեպքեր ◆ Հե՛յ անցյալի երգասաններ, որքան եք դուք երազել։ Եղիշե Չարենց
- կյանքի նախորդ շրջանում ունեցած ինչ-ինչ գործունեություն, վարքագիծ և այլն (լավ կամ վատ) ◆ Մութ անցյալի տեր։ ◆ Ես պետք է անցնեմ դեռ աշխարհ-աշխարհ, Քանի ետ նայեմ − անցյալս անիծեմ։ Հովհաննես Թումանյան
- տե՛ս անցավոր ◆ Նախնինե՛ր, անցյալնե՛ր, հանգիստ քնեցե՛ք։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- (լեզվբ․) բայի հիմնական երեք ժամանակներից մեկը, որ ցույց է տալիս ենթակայի ներկա ժամանակից առաջ կատարած գործողությունը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- անցյալ ունենալ
- պատմության՝ պատմական կյանք ունենալ
- քաղաքական գործունեություն ունեցած լինել
- որևէ բանով բնորոշվող վարքագիծ ունեցած լինել
- որոշ կարգի պատմություն՝ արկած ունեցած լինել
- անցած օրը - երեկվա նախորդ օրը
- անցյալ տարի - հերու (բրբ․)
- անցյալ կատարյալ (քրկն․) - բայի անցյալ կատարյալ ժամանակը՝ ցույց է տալիս ենթակայի կատարած վերջացրած մի գործողություն կամ եղելություն, որ չի համեմատվում ոչ մի ժամանակակետի հետ
- անցյալի անկատար (քրկն․) - բայի անցյալ անկատար ժամանակը՝ ցույց է տալիս, որ ենթակայի գործողությանը կամ եղելությանը ստույգ սկսվել և կատարման ընթացքի մեջ էր մի ուրիշ անցյալ ժամանակի համեմատությամբ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։