Paco Rabanne
(2006) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (es) Francisco Rabaneda Cuervo ( nom ) 18 de febreiro de 1934 Pasaia (España) |
Morte | 3 de febreiro de 2023 (88 anos) Portsall (Francia) |
Causa da morte | morte natural |
Outros nomes | Paco Rabanne |
Educación | Escola Nacional Superior de Belas Artes |
Actividade | |
Ocupación | deseñador de moda, empresario, deseñador |
Período de actividade | 1966 - 1999 |
Premios | |
Páxina web | pacorabanne.com |
Francisco Rabaneda Cuervo, nado en Pasaia o 18 de febreiro de 1934 e finado[1] en Porsall (Gwitalmeze / Ploudalmézeau, Bretaña) o 3 de febreiro de 2023, foi un deseñador de moda vasco[2]-bretón[1] coñecido como Paco Rabanne, que se fixo célebre como un enfant terrible do mundo da moda francesa da década de 1960.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Primeiros anos
[editar | editar a fonte]Rabanne naceu na localidade vasca de Pasaia, na provincia de Guipúscoa. O seu pai, o coronel republicano Francisco Rabaneda Postigo, foi executado polas tropas franquistas durante a guerra civil española e está soterrado nunha foxa común en Santoña. A súa nai foi costureira xefa na primeira casa de alta costura de Cristóbal Balenciaga en Donostia e trasladouse coa súa familia coa apertura de Balenciaga en París en 1937, por mor da guerra civil.
A mediados da década de 1950 en París, mentres estudaba arquitectura na École Nationale des Beaux-Arts, Rabanne gañou cartos facendo esbozos de moda para Dior e Givenchy, e de zapatos para Charles Jourdan. Con todo, posteriormente traballou co principal promotor francés de formigón armado, Auguste Perret, traballando alí durante máis de dez anos.[3]
Carreira
[editar | editar a fonte]Comezou a súa carreira na moda creando xoias para Givenchy, Dior e Balenciaga e fundou a súa propia casa de moda en 1966.[4] Utilizou materiais pouco convencionais como metal, papel e plástico e deseños extravagantes para a súa alta costura metálica.[5] Para a estrea da súa marca homónima en 1966, presentou "Manifesto: 12 vestidos inusitables en materiais contemporáneos".[2]
Rabanne foi coñecida polo traxe verde que levaba Jane Fonda no filme de ficción científica Barbarella de 1968. Françoise Hardy foi unha gran fan dos deseños de Rabanne.[6] Para a xira de 1996 e o conseguinte álbum Live à Bercy, a cantante Mylène Farmer encargou a Rabanne os traxes para os concertos en directo.[7][8][9][10]
En 1968, comezou a colaborar coa compañía de fragrancias[11] Puig, o que deu lugar a que a empresa comercializase os perfumes de Rabanne.[12] En 1976, a compañía construíu unha fábrica de perfumes en Chartres.[13] Na década de 1980, no Brasil, perdeuse o rexistro da súa marca de perfumes masculinos debido a unha sentenza xudicial de que a marca nunca estivera presente oficialmente no Brasil a pesar da forte publicidade e dunha forte conciencia local. O tribunal razoou que debido a que o distribuidor local de Puig estaba introducindo perfumes de contrabando no Brasil, a empresa non podía amosar o xustificante do pago dos dereitos de importación. Levou seis ou sete anos recuperar a súa marca no Brasil.[14]
Outras actividades
[editar | editar a fonte]En 1994, Rabanne escribiu o libro ¿Comezou a conta atrás? A través da escuridade ata a iluminación.[15]
En 2005, Rabanne abriu en Moscova a primeira exposición dos seus debuxos. O seu razoamento para mostrar os debuxos daquela foi: "Teño 72 anos e quería presentar os meus debuxos este ano antes de desaparecer deste planeta. Non llos ensinei a ninguén, agás a Salvador Dalí, que hai 30 anos me dixo que seguise". Un dos debuxos en branco e negro representaba un neno soltando unha pomba e un globo branco no ceo, que segundo dixo se inspirou na cerimonia de conmemoración do ataque de Beslan de 2004 en Osetia do Norte, no que morreron 319 reféns, incluídos 186 nenos. Rabanne quería que o diñeiro polo que vendese o debuxo fose para as mulleres de Beslan.[16]
En 2006, Rabanne visitou Kíiv e resumiu os cambios desde a Revolución Laranxa: "Ucraína lémbrame a unha flor que desprega os seus pétalos ante os meus ollos".[17]
Comme des Garçons lanzou unha reedición da súa clásica bolsa "le 69".[18][19]
Excentricidades
[editar | editar a fonte]Paco Rabanne foi famoso polas súas excéntricas declaracións na televisión. Afirmou que viviu varias vidas (incluída a dunha prostituta nos tempos de Lois XV), que coñeceu a Xesús nunha vida anterior, que viu a Deus tres veces, que foi visitado por extraterrestres, que asasinou a Tutankamón[20] e que tiña 75 000 anos.[21]
En 1999, anunciou que aos dezasete anos tivera visións de parisienses en chamas lanzándose ao Sena e que, tras estudar outras profecías concordantes, chegou á conclusión de que a estación espacial Mir ía caer sobre Francia no momento da eclipse solar do 11 de agosto de 1999 e que os seus restos causarían milleiros de mortos en París e na rexión de Gers.[22] O 10 de maio de 1999 comprometeuse publicamente a non facer máis predicións se a Mir non chocaba contra París ese día.[23] Porén, afirmou ter unha aparición da Virxe María dicíndolle que continuase coas predicións.[24]
A pesar do fracaso deste último golpe, que ensuciou a súa reputación entre o público e os medios de comunicación, continuou a aparecer regularmente na prensa especializada, tratando máis o tema das súas chamadas experiencias paranormais que o da moda.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Ottavi, Marie. "Mort de Paco Rabanne, couturier vif argent". Libération (en francés). Consultado o 2023-02-03.
- ↑ 2,0 2,1 "storypacorabanne | Paco Rabanne". 27 de abril de 2020. Arquivado dende o orixinal o 27 de abril de 2020. Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ "Paco Rabanne Fashion History". Heroine. Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ "Paco Rabanne: Retro Futurist Fashion". escamastudio. Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ "MFIT- Love and War- Paco Rabanne". 3 de setembro de 2006. Arquivado dende o orixinal o 3 de setembro de 2006. Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ "Paco Rabanne, with Francoise Hardy, Salvador Dali and Amanda Lear in Paco Rabanne, In France, On May 19, 1968". Getty Images. Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ "Les différents costumes du Tour 96 créés par Paco Rabanne". mylene.net. Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ "Interview de Paco Rabanne en 1997". Innamoramento.net. Arquivado dende o orixinal o 03 de decembro de 2020. Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ Woolnough, Damien. "Paco Rabanne's third reinvention: Julien Dossena". ELLE. Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ Lacroix, Marion Raynaud (3 de outubro de 2018). "tout ce que la mode doit à mylène farmer". Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ "Paco Rabanne Pour Homme EAU de Toilette | Paco Rabanne".
- ↑ La Vanguardia, 9 de outubro de 2011, Supplement Diners, páxina 14
- ↑ "To be multinational in Spain costs a lot, because the domestic market is too small". La Vanguardia. Arquivado dende o orixinal o 9 de abril de 2013. Consultado o 9 de maio de 2012.
- ↑ Chevalier, Michel (2012). Luxury Brand Management. Singapur: John Wiley & Sons. ISBN 978-1-118-17176-9.
- ↑ Has the Countdown Begun?: Through Darkness to Enlightenment (en inglés) (Reprint ed.). Londres: Souvenir Press Ltd. 1994-05-12. ISBN 9780285631908.
- ↑ "French Designer Paco Rabanne Shows Drawings in Moscow". ARTINFO. 5 de outubro 2005. Consultado o 20 de maio de 2008.
- ↑ Olena Holub (2006). French couturiers travel to Ukraine in search of inspiration. day.kyiv.ua.
- ↑ "Paco Rabanne for DSM Ladies' Bag". Dover Street Market. Consultado o 8 de xaneiro de 2022.[Ligazón morta]
- ↑ "The Big Revamp". British Vogue. 17 de xaneiro de 2011. Arquivado dende o orixinal o 27 de febreiro de 2018. Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ Archive INA Entrevista na televisión francesa
- ↑ Le Libre Journal de Serge de Beketch, Radio Courtoisie 10 de novembro de 1993
- ↑ La Dépêche 28/05/1999 Les prédictions de Paco Rabane fort mal perçues dans le Gers
- ↑ INA: entrevista o 10 de maio de 1999
- ↑ Archive INA Interview Paco Rabane
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Paco Rabanne
- Paco Rabanne, Fashion metallurgist - Musée Le Secq des Tournelles
- Traxe de PVC deseñado por Paco Rabanne no filme Dous na estrada (1967)