Saltar ao contido

Maria Schneider

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaMaria Schneider

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(fr) Maria Hélène Schneider Editar o valor en Wikidata
27 de marzo de 1952 Editar o valor en Wikidata
15º distrito de París (Francia) Editar o valor en Wikidata
Morte3 de febreiro de 2011 Editar o valor en Wikidata (58 anos)
15º distrito de París (Francia) Editar o valor en Wikidata
Causa da mortecancro Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónactriz de televisión, actriz de cinema, modelo Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1969 Editar o valor en Wikidata - 2008 Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
PaiDaniel Gélin Editar o valor en Wikidata
IrmánsXavier Gélin
Fiona Gélin
Manuel Gélin
Pascal Gélin Editar o valor en Wikidata
ParentesVanessa Schneider, curmá entregue
Michel Schneider, maternal uncle Editar o valor en Wikidata
Cronoloxía
Funeral (Saint-Roch (en) Traducir) Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteObálky knih, Editar o valor en Wikidata
IMDB: nm0773932 Allocine: 634 Rottentomatoes: celebrity/maria_schneider Allmovie: p63759 TCM: 171897
BNE: XX1295489 Discogs: 2661700 WikiTree: Schneider-14688 Find a Grave: 65123265 Editar o valor en Wikidata

Maria Schneider, nada en París o 27 de marzo de 1952 e finada na mesma cidade o 3 de febreiro de 2011, foi unha actriz francesa. Acadou sona aos 20 anos polo seu papel en Ultimo Tango a Parigi de Bernardo Bertolucci.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Foi filla da modelo Marie-Christine Schneider e do actor Daniel Gelin, que non a recoñeceu como filla.

Debutou cn 15 anos no teatro, e iniciouse no cinema co director Terence Young, e cun pequeno papel en Madly, xunto a Alain Delon. Despois de aparecer en diversas producións francesas, alemás e italianas, presentouse ao cásting para un proxecto de Bernardo Bertolucci. Tras ser seleccionada interpretou o papel de Jeanne en Ultimo Tango a Parigi, acompañada de Marlon Brando, que a levaron á fama, pero que a marcaría negativamente para toda a vida.

Na década de 1970 participou en proxectos xunto a Jack Nicholson en O reporteiro, David Bowie e Marlene Dietrich en Just a Gigolo, ou Gérard Depardieu en Violanta. En 1980 foi candidata ao Premio César á mellor actriz secundaria polo seu papel como prostituta violenta e malsá en La Dérobade.

Continuou con papeis menores e aparicións en televisión, regresando na década de 1990 con Les Nuits Fauves e Jane Eire. En Les Acteurs (ano 2000) aparece cun papel semi-autobiográfico de actriz maldita.

Filmografía

[editar | editar a fonte]
  • Madly (Roger Kahane, 1969)
  • L'Arbre de Noël (Terence Young, 1969)
  • La Vieille Fille (Jean-Pierre Blanc, 1972)
  • What a Flash! (Jean-Michel Barjol, 1972)
  • Ultimo Tango a Parigi (Bernardo Bertolucci, 1972)
  • Cari genitori (Enrico Maria Salerno, 1973)
  • Jeune fille libre le soirde (René Clément, 1975)
  • Professione: reporter (Michelangelo Antonioni, 1975)
  • La Baby-Sitter (René Clément, 1975)
  • Violanta (Daniel Schmid, 1977)
  • Voyage au jardin des morts (Philippe Garrel, 1978)
  • La Dérobade (Daniel Duval, 1979)
  • Just a gigolo (David Hemmings, 1979)
  • Weisse Reise (Werner Schroeter, 1980)
  • Haine (Dominique Goult, 1980)
  • Mamma Dracula (Boris Szulzinger, 1980)
  • Balles perdues (Jean-Louis Comolli, 1982)
  • Merry-Go-Round (Jacques Rivette, 1982)
  • L'Imposteur (Cercasi Gesù) (Luigi Comencini, 1983)
  • Résidence surveillée (Frédéric Compain, 1987)
  • Bunker Palace Hôtel (Enki Bilal, 1989)
  • Au pays des Juliets (Mehdi Charef, 1992)
  • Les Nuits fauves (Cyril Collard, 1992)
  • Jane Eyre (Franco Zeffirelli, 1996)
  • Les Acteurs (Bertrand Blier, 2000)
  • La Repentie (Laetitia Masson, 2002)
  • La Vie d'artiste (Marc Fitoussi, 2006)
  • La Clef (Guillaume Nicloux, 2007)
  • Cliente (Josiane Balasko, 2009)