Filipe I de Borgoña

Filipe I de Borgoña
	;
Biografía
Nacemento	5 de agosto de 1346 ; Rouvres-en-Plaine, Francia
Morte	21 de novembro de 1361 (15 anos); Rouvres-en-Plaine, Francia
Causa da morte	peste
Lugar de sepultura	Abadia de Cister (pt)
Relixión	Catolicismo
Actividade
Ocupación	monarca
Outro
Título	Duque de Borgoña (1349–1361); Count of Boulogne (en) ; Count of Auvergne (en) ; Conde de Borgoña
Familia	Casa de Borgoña
Cónxuxe	Margarida III de Flandres (1356 (Gregoriano)–)
Pais	Filipe de Borgoña e Joana I, Condessa de Auvérnia
Irmáns	Joan of Burgundy

Filipe I, chamado tamén Filipe de Rouvre, nado en Rouvres-en-Plaine, Dijon no ano 1346 e finado no Castelo de Rouvre o 21 de novembro de 1361, foi conde e logo duque de Borgoña até a súa morte.

Traxectoria

Foi o único fillo de Filipe (1323-1346), herdeiro do condado de Borgoña, e de Xoana I de Auvernia. Foi o sucesor do seu avó Odón (1295-1350) ao tres anos de idade. O seu pai era o unixénito do duque Odón IV de Borgoña e de Xoana III de Borgoña, condesa de Borgoña e Artois.

Durante a menor idade de Felipe gobernou nos seus Estados Xoán, duque de Normandía, segundo esposo da súa nai, Xoana de Auvergne, e máis tarde rei de Francia. Despois da derrota de Poitiers (1356), Xoana encargouse da tutela, que durou até a súa morte (1360). Filipe, que xa dera mostra de gran madurez de xuízo, foi declarado entón maior de idade.

Ao asumir a súa posición Filipe dominaba unha parte importante de Europa. Ademais do ducado de Borgoña mesmo e das terras de Auvernia e Boulogne adquiridas a través da súa nai, así como a herdanza da súa avoa dos condados de Artois e Borgoña (provincias do Franco Condado)(terras que o directamente gobernaba, no seu propio dereito), o matrimonio desde 1355^[1] con Margarida III de Flandres, herdeira do condado de Flandres, trouxo consigo a promesa da futura tenencia dos estados de Flandres, Nevers, e Rethel, Brabante e Limburgo.^[2]

Con todo, Filipe contraeu a peste^[3] e morreu en 1361 ben por mor desta enfermidade ou por un accidente montando a cabalo,^[4] antes de que puidese consumar a unión con Margarida (á súa morte, tiña 15 anos de idade). Sen fillos, irmáns, ou curmáns, as súas terras foron divididas entre o rei Xoán II de Francia e Xoán de Boulogne, un tío e a súa tía Margarida I de Borgoña.

Xoán de Boulogne e Auvernia, un tío avó materno, herdou Boulogne e Auvernia, propiedades que Filipe herdou da súa nai Xoana.

Margarida I de Borgoña, condesa viúva de Flandres e tía de Filipe, herdou Artois e o Condado Palatino de Borgoña, como a seguinte na liña sucesoria, xa que era a irmá máis nova da avoa paterna de Filipe, Xoana, ambas as fillas de Xoana II de Borgoña, condesa de Artois, Borgoña e raíña de Francia polo seu matrimonio co rei Filipe V de Francia.

Morte e sucesión

En 1361 aos 15 anos de idade, Filipe morreu. Discútese se foi por mor da peste bubónica^[5] ou polas feridas causadas por un accidente montando a cabalo,^[4] antes de que puidera consumar o seu matrimonio con Margarida. Coa súa morte, o rei Xoán II de Francia reclamou o ducado de Borgoña para Francia,^[4] nomeando ao seu fillo máis novo, Filipe o Calvo tenente-xeneral o 27 de xuño de 1363 e duque de Borgoña en xuño de 1364.^[6]

Notas

↑ Wim Blockmans and Walter Prevenier, The Promised Lands: The Low Countries Under Burgundian Rule, 1369-1530, transl. Elizabeth Fackelman, ed. Edward Peters, (University of Pennsylvania Press, 1999), 13.
↑ Petit, E. Histoire des ducs de Bourgogne de la race capétienne tomo IX. p. 249.
↑ Castles and Town Residences of Philip the Bold, Duke of Burgundy (1364-1404), Patrick M. De Winter, Artibus et Historiae, Vol. 4, No. 8 (1983), 95.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 W. Mark Ormrod, Edward III, (Yale University Press, 2011), 417.
↑ Castles and Town Residences of Philip the Bold, Duke of Burgundy (1364-1404), Patrick M. De Winter, Artibus et Historiae, Vol. 4, No. 8 (1983), 95.
↑ Richard Vaughan, Philip the Bold: The Formation of the Burgundian State, Vol. 1, (The Boydell Press, 2005), 152.

Véxase tamén

Outros artigos

Ducado de Borgoña

[1] Wim Blockmans and Walter Prevenier, The Promised Lands: The Low Countries Under Burgundian Rule, 1369-1530, transl. Elizabeth Fackelman, ed. Edward Peters, (University of Pennsylvania Press, 1999), 13.

[Petit-2] Petit, E. Histoire des ducs de Bourgogne de la race capétienne tomo IX. p. 249.

[3] Castles and Town Residences of Philip the Bold, Duke of Burgundy (1364-1404), Patrick M. De Winter, Artibus et Historiae, Vol. 4, No. 8 (1983), 95.

[Ormrod417-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 W. Mark Ormrod, Edward III, (Yale University Press, 2011), 417.

[5] Castles and Town Residences of Philip the Bold, Duke of Burgundy (1364-1404), Patrick M. De Winter, Artibus et Historiae, Vol. 4, No. 8 (1983), 95.

[6] Richard Vaughan, Philip the Bold: The Formation of the Burgundian State, Vol. 1, (The Boydell Press, 2005), 152.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]