Elias Brenner
 | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 18 de abril de 1647 Isokyrö, Finlandia |
| Morte | 16 de xaneiro de 1717 (69 anos) Stockholm City, Suecia (en)  |
| Educación | Universidade de Uppsala |
| Actividade | |
| Ocupación | pintor, gravador de cobre, numismático, historiador, heraldista, arqueólogo, gravador |
| Xénero artístico | Retrato |
| Familia | |
| Cónxuxe | Sophia Elisabeth Brenner (1680–1717) |
| Fillos | Susanna Elisabeth Brenner, Carl de Brenner |
| Pai | Isak Brenner |
| Parentes | Henrik Brenner, curmán |
| Descrito pola fonte | Svenskt konstnärslexikon (en) Dicionário Biográfico Sueco (pt) , lang: lingua sueca |
Elias Brenner, nado na parroquia de Storkyro na provincia de Ostrobotnia, (Finlandia) o 18 de abril de 1647 e finado o 16 de xaneiro de 1717, foi un artista sueco finés, debuxante e anticuario. Foi especialmente coñecido polo seu traballo como miniaturista de retratos e numismático.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Foi un dos vinte fillos do vigairo Isaacus Henrici Brennerus e Susanna Werenberg. Acudiu á escola en Nykarleby e Pori. En 1663, matriculouse na Universidade de Uppsala onde estudou teoloxía e despois arqueoloxía. En 1668, entrou como debuxante ao servizo do Colexio da Antigüidade (Antikvitetskollegium) que fora creado nesa cidade polo rei Gustavo II Adolfo, no ano anterior.
Posteriormente, converteuse en asistente técnico e traballou principalmente para Johan Hadorph (1630-1693) que foi director xeral da Xunta de Patrimonio Nacional de Suecia (Riksantikvarieämbetet). En 1672, renunicou ao seu cargo para participar como miniaturista de retratos e levar a cabo investigacións como nunimatista. En 1673, viaxou con Hadorph para se uniren ao rei Carlos XI de Suecia no seu prolongado Eriksgata que incluíu unha viaxe a Copenhague.[2][3][4] En 1677, foi nomeado pintor en miniatura na Corte Real de Suecia onde continuou a pintar até a súa morte en 1717.
Thesaurus
[editar | editar a fonte]En 1691, publicouse o seu gran traballo sobre moedas suecas Thesaurus nummorum Sveo-Gothicorum. No ano seguinte o goberno comezou a difundilo, a escala limitada, como agasallo a dignatarios e profesionais. A súa acollida foi moi boa e o libro foi mencionado con eloxios na prensa estranxeira. Brenner foi nomeado membro extraordinario do Colexio de Antigüidade sueco en 1692 e recibiu unha considerable subvención anual polo seu traballo de "grande elaboración e perfección". Ao ano seguinte, foi nomeado asesor alí cun soldo do goberno. Catorce anos despois da súa morte, Nils Piping emitiu unha nova edición modificada de Thesaurus. O número de imaxes aumentou entón de 431 a 574 e se engadiron as súas coleccións e as historias dos coleccionistas suecos.
Vida persoal
[editar | editar a fonte]Brenner casou en dúas ocasións. En 1676, casou con Erengerd Stamm (1656–1679) e, en 1680 casou coa escritora sueca, poetisa e anfitrioa, Sophia Elisabet Brenner (1659–1730). Morreu en Estocolmo durante 1717 e foi enterrado na Riddarholmskyrkan en Estocolmo.[5]
Galería
[editar | editar a fonte]-
Retrato dunha señora
-
Nicodemus Tessin, o novo
-
Retrato dun home
-
Hartwick Losck
-
Bengt Oxenstierna
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Vennberg, Erik. "Elias Brenner". sok.riksarkivet.se (en sueco). Consultado o 18 de nivembro de 2020.
- ↑ "Antikvitetskollegiet och Antikvitetsarkivet (1666 – 1785)". sok.riksarkivet.se (en sueco). Arquivado dende o orixinal o 15 de febreiro de 2019. Consultado o 18 de novembro de 2020.
- ↑ Liedgren, Jan. "Johan Hadorph". sok.riksarkivet.se (en sueco). Consultado o 18 de novembro de 2020.
- ↑ Meijer, Bernhard (ed.) (1904). "Antikvarie - Antillerna". Nordisk familjebok (en noruegués). Estocolmo: Uggleupplagan. pp. 1139–1140.
- ↑ Castrén, Gunnar. "Sophia Elisabet Brenner (f. Weber)". sok.riksarkivet.se (en sueco). Consultado o 18 de novembro de 2020.
