Glaucus atlanticus

Glaucus atlanticus
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Mollusca Clase: Gastropoda Subclase: Heterobranchia Infraclase: Opisthobranchia Orde: Nudibranchia Suborde: Dexiarchia Infraorde: Cladobranchia Parvorde: Aeolidida Superfamilia: Aeolidioidea Familia: Glaucidae Xénero: Glaucus Especie: G. atlanticus
Nome binomial
Glaucus atlanticus Forster, 1777
Sinonimia
Doris radiata Gmelin, 1791 Glaucus distichoicus d'Orbigny, 1837 Glaucus flagellum Blumenblach, 1803 Glaucus hexapterigius Cuvier, 1805 Glaucus lineatus Reinhardt & Bergh, 1864 Glaucus longicirrhus Reinhardt & Bergh, 1864

Glaucus atlanticus é unha especie de pequena lesma de mar de cor azul, un nudibranquio peláxico e un molusco gasterópodo sen cuncha da familia Glaucidae. descrito por Georg Forster en 1777. Este nudibranquio peláxico, coñecido pola súa distintiva coloración azul, habita nas augas abertas de mares temperados e tropicais en todo o mundo, por exemplo nos do Brasil ou Mozambique, onde é chamado dragão azul, anjo azul e andorinha azul do mar.

Descrición

Ilustración científica da disección ventral dun Glaucus atlanticus. Vaillant A. N. Atlas Zoologique du Voyage de la corvette La Bonite. París, Arthus Bertrand, Editeur, 1841.

O Glaucus atlanticus alcanza unha lonxitude de 3 a 4 cm e presenta un corpo troncocónico aplanado. A súa parte dorsal é de cor azul prateada, mentres que ventralmente é dun azul máis pálido con franxas azuis escuras ou negras ao longo do pé. Os seus cerata, seis apéndices que se ramifican en raios, conteñen nematocistos extraídos das súas presas.

Hábitat e comportamento

Esta especie é estritamente peláxica e flota boca abaixo na tensión superficial do océano, grazas a un saco de gas que ten no seu estómago. Aliméntase de organismos peláxicos como algúns cnidarios velenosos (a carabela portuguesa, Physalia physalis), dos cales extrae e almacena os nematocistos para a súa defensa, e mesmo chegou a presentar canibalismo.

Importancia para a investigación

A capacidade de Glaucus atlanticus para acumular e reutilizar os nematocistos das súas presas é de particular interese para os científicos, proporcionando datos sobre a evolución da inmunidade e toxicidade entre os nudibranquios.

Véxase tamén

Bibliografía

• Churchill, Celia K. C.; Valdés, Ángel; Foighil, Diarmaid Ó. (abril de 2014). "Afro-Eurasia and the Americas present barriers to gene flow for the cosmopolitan neustonic nudibranch Glaucus atlanticus". Marine Biology (Berlin) 161 (4): 899–910. doi:10.1007/s00227-014-2389-7. Consultado o 26 de abril de 2015. 
• Valdés, Ángel; Orso Angulo Campillo (novembro de 2004). "Systematics of Pelagic Aeolid Nudibranchs Of The Family Glaucidae (Mollusca, Gastropoda)". Bulletin of Marine Science 75 (3): 381–389. Consultado o 4 de marzo de 2008. 

Ligazóns externas

• Facts: The Blue Sea Dragon (YouTube.com; en inglés)

---

Este artigo sobre bioloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---