Mazarico cincento

Mazarico cincento Limnodromus griseus
Estado de conservación
Pouco preocupante
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Subfilo: Vertebrata Clase: Aves Orde: Charadriiformes Familia: Scolopacidae Xénero: Limnodromus Especie: L. griseus
Nome binomial
Limnodromus griseus (Gmelin, 1789)
Área de distribución de L. griseus En alaranxado: área de reprodución En amarelo: migración En azul: área de invernada Área de distribución de L. griseus En alaranxado: área de reprodución En amarelo: migración En azul: área de invernada
Subespecies
Véxase o texto
Sinonimia
Véxase o texto

En plumaxe reprodutor

O mazarico cincento, ou becacina cincenta, Limnodromus griseus, é unha especie de ave da orde das caradriformes e familia dos escolopácidos, unha das tres incluídas no xénero Limnodromus.

Taxonomía

Descrición

A especie foi descrita en 1789 polo naturalista alemán Johann Friedrich Gmelin, baixo o nome de Scolopax grisea.

Etimoloxías

Para a do xénero, ver Limnodromus.

O epíteto específico, griseus, procede do latín vulgar e significa "cincento", "gris".

Sinónimo

Ademais de polo seu nome actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polo sinónimo:

• Scolopax grisea J.F.Gmelin, 1789 (protónimo)

Subespecies

Recoñécense na especie as tres subespecies seguintes:

• Limnodromus griseus caurinus Pitelka, 1950
• Limnodromus griseus griseus (Gmelin, 1789)
• Limnodromus griseus hendersoni Rowan, 1932

Caracerísticas

É unha ave limícola de mediano tamaño, robusta, de peteiro longo e fino. A plumaxe dos adultos é de cor parda escura nas partes superiores e avermellada polas inferiores. A cola ten un padrón de barras negras e brancas. As patas son de cor amarelada.

Distribución e hábitat

Reprodúcese en Norteamérica, e pasa o inverno en América Central e a parte norte de Suramérica.

É unha visitante accidental rara de Galicia.

Esta especie prefire diversos hábitats como a tundra no norte, e as lagoas e lameiros no sur.

Esta especie e a moi similar a Limnodromus scolopaceus, que foron consideradas antes como unha única especie até que foron separadas en 1950.

A identificación de campo destes dous Limnodromus é difícil, xa que distinguir os mazaricos cincentos invernantes ou xuvenís do mazarico escolopáceo non é nada doado, e mesmo examinando as súas formas corporais e tamaño de peteiro lixeiramente dirferentes non sempre se pode determinar a especie. Difiren máis substancialmente nas súas vocalizacións.

As tres subespecies teñen lixeiras variacións no aspecto:

• L. g. griseus ten o ventre branco e os flancos barrados.
• L. g. hendersoni ten o ventre arrubiado e os flancos con pintas.
• L. g. caurinus ten o ventre branco con flancos moi barrados e un peito densamente cheo de pintas.

Ningúnha delas combina o ventre avermellado e os flancos barrados da plumaxe reprodutora do Limnodromus scolopaceus (mazarico escolopáceo). A plumaxe invernal é principalmente cincenta. Esta ave pode ter unha lonxitude de entre 23 e 32 cm, unha envergadura alar de 46 a 56 cm e unha masa corporal de 73 a 155 g.

A chamada que emite esta ave é máis suave que a do mazarico escolopáceo e é útil para a súa identificación, especialmente coas difíciles plumaxes de adulto.

Reprodución

O seu hábitat de reprodución son pantanos, marismas mareais, chairas lamacentas ou claros de bosque ao sur da liña de presenza de árbores do norte de Norteamérica. L. g. griseus reprodúcese no norte do Quebec; L. g. hendersoni faino na parte central norte do Canadá, e L. g. caurinus no sur de Alasca e o sur de Yukon.

Estas aves aniñan no chan, xeralmente preto da auga. Os seus niños son depresións pouco fondas en moutas de herba ou musgo, que están forradas con herbas suaves, taliños e follas. Poñen catro ou ás veces tres ovos de cor de beixe oliva a marón. A incubación dura 21 días e fana ambos os sexos.

As aves xuvenís deixan o niño pouco despois de eclosionaren os ovos. Os papeis parentais non se coñecen ben, pero crese que a femia abandona o niño e deixa o macho atendendo aos polos, o cal se procura toda a súa comida.

Alimentación

Estas aves aliméntanse sondando co peteiro en augas pouco fondas ou na lama. Comen principalmente insectos, moluscos, crustáceos e vermes mariños, pero tamén algo de materia vexetal.

Estado de conservación

A Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais, considerando que eta especie ten unha área de distribución extremadamente grande e, polo tanto, non se aproxima aos limiares de vulnerable baixo o criterio de tamaño da área de distribución e, a pesar de que a tendencia da poboación parece ser decrecente, non se cre que o descenso sexa o suficientemente rápido como para achegarse aos limiares de vulnerable baixo o criterio de tendencia da poboación. O tamaño da poboación é moi grande e, polo tanto, non se aproxima aos limiares de vulnerable segundo o criterio do tamaño da poboación. Por estes motivos a especie é avaliada como LC (pouco preocupante).

Véxase tamén

Bibliografía

• CRC Handbook of Avian Body Masses by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (1992). ISBN 978-0-8493-4258-5.
• del Hoyo, Josep; Andrew Elliott & Jordi Sargatal, eds. (1966): Handbook of the Birds of the World. Volume 3. Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Editions. ISBN 978-84-8733-420-7.
• Peter Hayman, John Marchant & Tony Prater (1991): Shorebirds: An Identification Guide to the Waders of the World. Boston: Houghton Mifflin. ISBN 978-0-3956-0237-9.
• Kaufman, Kenn (1990). Kaufman Field Guide to Advanced Birding. Kaufman Field Guides. Houghton Mifflin Harcourt. ISBN 978-0547248325. 
• Sibley, David Allen (2000). The Sibley Guide to Birds. New York: Knopf. p. 483. ISBN 0-679-45122-6. 

Ligazóns externas

• Short-billed Dowitcher - Limnodromus griseus - USGS Patuxent Bird Identification InfoCenter
• Vídeos, fotos, e sons de Short-billed dowitcher na Internet Bird Collection
• Mazarico cincento, Cape Jourimain Nature Centre
• Galería de fotos de Mazarico cincento en VIREO (Universidade de Drexel)
• Mapa interactivo da área de distribución de Limnodromus griseus en IUCN Red List maps