ὀπτικός

Grec ancien

Étymologie

De ὄψ, ὀπός, ops, opós (« vue »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ὀπτικός		ὀπτική		ὀπτικόν
vocatif		ὀπτικέ		ὀπτική		ὀπτικόν
accusatif		ὀπτικόν		ὀπτικήν		ὀπτικόν
génitif		ὀπτικοῦ		ὀπτικῆς		ὀπτικοῦ
datif		ὀπτικῷ		ὀπτικῇ		ὀπτικῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ὀπτικώ		ὀπτικά		ὀπτικώ
vocatif		ὀπτικώ		ὀπτικά		ὀπτικώ
accusatif		ὀπτικώ		ὀπτικά		ὀπτικώ
génitif		ὀπτικοῖν		ὀπτικαῖν		ὀπτικοῖν
datif		ὀπτικοῖν		ὀπτικαῖν		ὀπτικοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ὀπτικοί		ὀπτικαί		ὀπτικά
vocatif		ὀπτικοί		ὀπτικαί		ὀπτικά
accusatif		ὀπτικούς		ὀπτικάς		ὀπτικά
génitif		ὀπτικῶν		ὀπτικῶν		ὀπτικῶν
datif		ὀπτικοῖς		ὀπτικαῖς		ὀπτικοῖς

ὀπτικός, optikós

1. Qui concerne la vue.
2. L'art de voir, la science de la vision, l'optique.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage