پرش به محتوا

خودگشنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خودگشنی در گیاهان

در کشاورزی اصلاح نباتات، به باروری مادگی یک گیاه با گردهٔ همان گیاه خودگُشنی[۱] یا اتوگامی (انگلیسی: Autogamy) می‌گویند. به عبارت دیگر خودگشنی فرایند خودباروری در یک سلول تقسیم‌ناپذیر است که نهایتاً باعث هموزیگوسیتی می‌شود.

در گیاهان خودگشن، گرده و مادگی گیاه به عنوان گامت (کامه) با هم لقاح می‌یابند و سلول تخم را به عنوان اولین سلول جنینی به‌وجود می‌آورند.

این شکل از لقاح در پارامسی، و در گل نباتات دیده می‌شود.[۲]

در اغلب دیاتومه‌ها پرتوپلاست‌های دختر یا هسته‌های تقسیم شده یک سلول بدون آزاد شدن با هم ترکیب می‌شوند که اتوگامی نامیده می‌شود.

منابع

[ویرایش]
  1. واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان فارسی.
  2. القاح خودی[پیوند مرده]