پرش به محتوا

همه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • پهلوی

آوایش

[ویرایش]
  • /هَمِه/

ضمیر

[ویرایش]

همه

  1. بی همراهی اسم، در معنی مجموع اشخاص مورد نظر یا مجموع امور و اشیای مورد نظر. اسم تمام، جمعی.
    همه ممکن است تغییر یافته هئومه باشد، و با اصطلاح منسوخ شده هَمّهَ در گویش بهاری قرابت دارد.
  2. هرویسپ (harvisp)

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه‌ها

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن