Edukira joan

Zita Borboi-Parmakoa

Wikipedia, Entziklopedia askea
Zita Borboi-Parmakoa

Grand Mistress of the Order the Starry Cross (en) Itzuli

1916ko azaroaren 21a - 1951ko maiatzaren 10a
Archduchess Gisela of Austria (en) Itzuli - Regina, Crown Princess of Austria (en) Itzuli
Consort of Hungary (en) Itzuli


Consort of Bohemia (en) Itzuli

Bizitza
JaiotzaViareggio eta Camaiore1892ko maiatzaren 9a
Herrialdea Italiako Erresuma  (1892ko maiatzaren 9a -  1946ko ekainaren 18a)
 Italia  (1946ko ekainaren 18a -  1989ko martxoaren 14a)
BizilekuaToscana
HeriotzaZizers1989ko martxoaren 14a (96 urte)
Hobiratze lekuaImperial Crypt (en) Itzuli
Heriotza moduaberezko heriotza: pneumonia
Familia
AitaRoberto I.a Borboi Parmakoa
AmaInfanta Maria Antonia of Portugal
Ezkontidea(k)Karlos I.a Austriakoa  (1911ko urriaren 21a -  1922ko apirilaren 1a)
Seme-alabak
Haurrideak
LeinuaBorboi Parma etxea
Hezkuntza
Hizkuntzakalemana
Jarduerak
Jarduerakezkontidea
Jasotako sariak
Santutegia
Urriaren 21
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

IMDB: nm0256653 Find a Grave: 7179 Edit the value on Wikidata

Zita Borboi-Parmakoa (Zita Maria delle Grazie Adelgonda Micaela Raffaela Gabriella Giuseppina Antonia Luisa Agnese; Toscana 1892 – Zizers, Suitza, 1989) edo Zita Enperatriza (Lekeition ezaguna egin zen bezala) Karlos Austriako azken enperadorearen emaztea izan zen, Austria-Hungariako inperioko azken agintariarena. 1916tik 1918ra enperatriz ofiziala izan zen, baina I. Mundu Gerra amaitzean desegin egin zen inperioa, eta harrezkero erbestean bizi izan zen, zenbait urtez Euskal Herrian, Lekeition.

Zita italiarra zen jaiotzez, Toscanako aristokrazian jaio zen. 1911an Karlos I.a Austriakoarekin ezkondu zen, artxidukea zelarik hau. Garai hartan Austria-Hungariako inperioko oinordekoa Franz Ferdinand Austriakoa zen, Zitaren koinatua, baina hau Sarajevon hil zuten 1914an eta horrek I. Mundu Gerra piztu zuen. Enperadore zaharra, Frantzisko Josef I.a, 1916an hil zen eta gerrak jarraitzen zuen bitartean bihurtu zen Karlos enperadore, eta ondorioz, Zita, ezkontide zen heinean, Austriako enperatriz eta Hungariako erregina tituluez jabetu zen. Austriar inperioak eta Alemaniak galdu egin zuten gerra, eta 1918an desegin egin zen Inperioa. Karlosek eta Zitak erbestera joan behar izan zuten.

Euskal Herrian egonaldia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zitaren zortzi seme-alabak Lekeition, 1920ko hamarkadan.

Erbestean, Karlos 1922an hil zenean, alargundu egin zen Zita, haurdun zegoelarik. Alfontso XIII Espainiakoak Espainian egotea eskaini zion, eta izatez, Zitaren azken alaba, El Pardo jauregian jaio zen Madrilen. Jarraian, Espainiako erregeak Euskal Herrian eskaini zion etxe bat, Lekeitioko Uribarren jauregia, eta han bizi izan zen Zita bere zortzi seme-alabekin hurrengo sei urteetan. Jauregia erosten Wilhelm Wakonigg enpresari eta espioiak lagundu zuen[1].

Lekeition aristokrataren oroitzapen ona gordetzen omen da[2]. Uribarren jauregia erre egin zuten frankistek Espainiako Gerra Zibilean[3], baina orube hartan gaur egunean dagoen eraikinak, hotel batek, Zita izena darama[4].

Erbestearen jarraipena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

II. Mundu Gerraren garaian Ameriketako Estatu Batuetan eta Kanadan ere bizi izan zen, eta ondoren, Luxenburgon hartu zuen egoitza 1952an. Austriara 1982an itzuli zen lehen aldiz, sei hamarkadaz atzerrian izan ondoren, eta hil artean zenbait aldiz itzuli zen bertara. Suitzan hil zen 1989an, 96 urte zituela.

2009. urtetik, Eliza Katolikoan dohatsu izendatzeko prozedura bat dago Zitaren alde.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. «Wakonigg, Wilhelm - Auñamendi Eusko Entziklopedia» aunamendi.eusko-ikaskuntza.eus (Noiz kontsultatua: 2020-09-28).
  2. «Zita enperatriza Lekeition - Ahotsak.eus» ahotsak.eus (Noiz kontsultatua: 2018-09-07).
  3. «Lekeition suntsitutako eraikinak - Ahotsak.eus» ahotsak.eus (Noiz kontsultatua: 2018-09-07).
  4. (Gaztelaniaz) Razón, La. «El palacio de la última Emperatriz» www.larazon.es (Noiz kontsultatua: 2018-09-07).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]