Edukira joan

Te Deum

Wikipedia, Entziklopedia askea
Te Deum
Jatorria
Egilea(k)Anbrosio Milangoa eta Agustin Hiponakoa
Argitaratze-data414
IzenburuaTe Deum laudamus
Ezaugarriak
Genero artistikoahymn text (en) Itzuli
Hizkuntzalatina
Egile-eskubideakjabetza publiko
Te Deum beirate batean, Bellevue, Ohio, AEB
Te deum, kantu gregorianoan
Marc-Antoine Charpentier-en Te deum, preludioa

Te Deum-a antzinako ereserki kristaua da, Jainkoari eskerrak emateko eta hura goresteko abesten dena. Izenburua hasierako latinezko esalditik hartua da, Te Deum laudamus (euskaraz: “Jaungoikoa, zu zaitugu laudatzen”). Izen bera ematen zaio ereserki hori abesten den elizkizunari, eta baita ereserki hori abesteko idatzitako musika piezari ere.[1] Erromatar Eliza Katolikoak orduen liturgiako matutietan erabiltzen du, eta baita zenbait ospakizun berezitan ere, hala nola kanonizazio zeremonietan eta apaizte-elizkizunetan; aita santu berri bat izendatu orduko, kardinalek goraki abesten dute.[2] Luteranoen eta anglikanoen matutietan ere abesten da.

Hona hemen latinezko jatorrizko testua, eta Kristobal Harizmendik XVII. mendean egindako bertsioa.[3]

Latinezko testua Kristobal Harizmendiren bertsioa

Te Deum laudamus:
te Dominum confitemur.
Te aeternum Patrem,
omnis terra veneratur.






Tibi omnes angeli,
tibi caeli et universae potestates:
tibi cherubim et seraphim,
incessabili voce proclamant:

Sanctus, Sanctus, Sanctus
Dominus Deus Sabaoth.
Pleni sunt caeli et terra
maiestatis gloriae tuae.






Te gloriosus Apostolorum chorus,
te prophetarum laudabilis numerus,
te martyrum candidatus laudat exercitus.







Te per orbem terrarum
sancta confitetur Ecclesia,
Patrem immensae maiestatis;
venerandum tuum verum et unicum Filium;
Sanctum quoque Paraclitum Spiritum.










Tu rex gloriae, Christe.
Tu Patris sempiternus es Filius.
Tu, ad liberandum suscepturus hominem,
non horruisti Virginis uterum.






Tu, devicto mortis aculeo,
aperuisti credentibus regna caelorum.
Tu ad dexteram Dei sedes,
in gloria Patris.






Iudex crederis esse venturus.
Te ergo quaesumus, tuis famulis subveni,
quos pretioso sanguine redemisti.
Aeterna fac cum sanctis tuis
in gloria numerari.





Salvum fac populum tuum, Domine,
et benedic hereditati tuae.
Et rege eos,
et extolle illos usque in aeternum.






Per singulos dies benedicimus te;
et laudamus nomen tuum in saeculum,
et in saeculum saeculi.


Dignare, Domine, die isto
sine peccato nos custodire.
Miserere nostri, Domine,
miserere nostri.

Fiat misericordia tua, Domine, super nos,
quem ad modum speravimus in te.
In te, Domine, speravi:
non confundar in aeternum.

Iaungoikoa, zu zaitugu,
Bihotz osoz laudatzen:
Zu zaitugu geure Iaunzat
Ahalaz defendatzen.

Aita bethierekoa,
Zeren baitzara segur,
Handik emaiten darotzu,
Lurrak ohorez agur.

Zuri bethi darozkitzu,
Kantaz arkangeluak:
Kerubinak, serafinak,
Bai halaber tronuak.

Saindu, saindu, saindu, zara,
O harmaden Iainkoa:
Hala zara nitzaz ere,
Bethi laudatzekoa.

Zure loriaz betherik,
Gora daude zeruak:
Lurrean ere baitutzu,
Sendagaillen kantuak.

Apostoluen korua,
Zuri zaitzu minzatzen:
Profeta sainduak bethi,
Zure iustez prezatzen,

Oraino martiren ere,
Harmada triunfanta:
Bozkarioz darabilza,
Zure lorien kantak.

Munduaren bazterrera,
Eliza da hedatzen:
Zenbat ere handi baita,
Hark zaitu zu laudatzen.

Maiestate handiz Aita,
Bethi zara bethea:
Orobat duzu loria:
Haren Seme maitea.

Hekin bien bardin zara,
Espiritu-saindua:
Hala bardin darotzugu,
Geure laudamendua.

Loriaren erregetzat,
Kristo zaitut aithorzen
Aitaren bethiko Seme,
Zaizkularik ethorzen.

Gizonaren libratzeko,
Noiz baitziren gizondu:
Birjinaren sabel hura,
Etzitzaitzun higundu.

Benzuturik herioa,
Behar bezain trebeki:
Ungi fidelei zerua,
Zenerauen ideki.

Aita haste-gabearen,
Loria bardinean:
Han Iauna iarririk zaude,
Iaunaren eskunean.

Ethorriko zara noizpait,
Gure iuiamendura:
Erosi gaitutzun nola,
Duzun gutzaz ardura.

Arren golarda gaitzaitzu,
Liberalki sariaz,
Zeure sainduen artean,
Sekulako loriaz.

Kaltetik defendazazu,
Gure galkor mendea:
Eta zeure primezaren,
Benedika jendea.

Zuk goberna, zuk mantena,
Zuk mukhurra faborez:
Egun oro zure gana,
Gathozinzat ohorez.

Laudatuko zara Iauna
Orai eta sekulan;
Arren egun eztakigun,
Bekhatuaz nihon lan.

Urrikal bekizu gure,
Urrikal ondikoa:
Zeren baitzara guretzat,
Pietaten Iainkoa.

Esperanza hark naduka,
Zure baithan iosia,
Zeren baitnaiz lehen ere,
Zuk maitez erosia.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Lur entziklopedietatik hartua.
  2. Henry, Hugh. The Te Deum. The Catholic Encyclopedia. Vol. 14. New York: Robert Appleton Company, 1912, newadvent.org (Noiz kontsultatua: 2018-12-30).
  3. Harizmendi, Kristobal. Te deum. Ama birjinaren ofizioa, 1658, klasikoak.armiarma.eus (Noiz kontsultatua: 2018-12-29).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]