Michele Pace del Campidoglio
Michele Pace del Campidoglio | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Erroma, 1610 |
Heriotza | Erroma, 1670 (59/60 urte) |
Familia | |
Seme-alabak | ikusi
|
Jarduerak | |
Jarduerak | margolaria |
Lantokia(k) | Erroma |
Genero artistikoa | izadi hila |
Michele Pace, baita ere Michelangelo da Campidoglio (Erroma, 1610-ibidem, 1670) Barrokoaren margolari italiarra izan zen. Haren bizitzari buruzko informazio gutxi dago. Haren espezialitatea izadi hil generoko margolanak ziren.[1]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Margolari honen inguruko datu biografiko gutxi dago, Erroman XVII. mendeko erdialdeko hamarkadetan aktibo egon zena. Benedetto Fioravantiren ikaslea izan zen. Campidoglio ezizena Erroman, Kapitolino muinotik gertu zuen tailerretik datorkio. Bere obra izadi hilari eskainita dago ia erabat. Estilo dotore eta kargatuagatik nabarmentzen da, konposizio nabarretan, non objektuek — gehienetan frutek — ia mihise osoa estaltzen duten. Nahiago zituen fruta irekiak eta mamitsuak, ikusgarriak. Batzuetan animalia txikiak (untxiak edo tximinoak, esaterako) eta giza irudiak ere agertzen ziren eszenan, gehienetan emakumeak, irribarretsu eta axolagabeak.
Ziurtasun gutxi dago bere lanen egiletzat: Ajaccioko Museoan, New Yorkeko Metropolitan Museumean eta Veneziako Ca' d'Oron kontserbatutakoak dira nabarienak.[2]
Iruditegia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]-
Natura hila meloi, mertxika, piku eta mahatsekin (1640 ingurukoa), Houstongo Arte Ederren Museoa.
-
Natura hila mahats, piku eta kalabazarekin, Kataluniako Arte Museo Nazionala, Bartzelona.
-
Natura hila mahatsekin (1650 eta 1670 artean), Hermitage Museoa, San Petersburgo.
-
Natura hila kalabazekin eta gereziekin (1658),Jekaterinburgoko Arte Ederren Museoa.
-
Kalabazak, udareak, untxia, frutadun saskia eta emakumezko irudi bat, bilduma pribatua.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ https://www.museunacional.cat/es/michele-pace-michelangelo-da-campidoglio
- ↑ Battistini, Matilde; Impelluso, Lucia; Zuffi, Stefano (1999). La naturaleza muerta. Milán: Electa. ISBN 87-8156-233-5.