Edukira joan

Amina Dahbour

Wikipedia, Entziklopedia askea
Amina Dahbour
Bizitza
JaiotzaKafr 'Ana (en) Itzuli, 1945 (78/79 urte)
Herrialdea Palestina
Palestinako Britainiar Mandatua
Hezkuntza
Hizkuntzakarabiera
Jarduerak
Jarduerakmilitante politikoa
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoaPalestinaren Askapenerako Herri Frontea

Amina Dahbour, arabieraz أمينة دحبور (Kafr´Ana, Palestina, XX.mendea) Askatasunerako Fronte Popularreko (FPAP) palestinar aktibista kide politikoa da. Palestina askatzeko borrokaren irudi femeninotzat hartzen da.[1]

Dahbour Klehoi 'Anan jaio zen, Tel Avivetik 15 kilometrora, 1947an Ascaló hiritik emigratutako familia palestinar baten sorlekuan.[2] Berehala sartu zen militantzian, armak erabiltzen eta esku-granadak egiten emakumeak entrenatzen.[2]

Al hegaldiaren erasoa 432

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

El Al 432 hegaldiaren aurkako erasoa egin ondoren, 26 urte zituela, Palestinako hegazkin komertzialen aurkako operazioetan parte hartu zuen lehen emakumetzat hartua da.[3] 1969ko otsailaren 18an, bat egin zuen FPAPeko beste hiru kiderekin (Muhammad Abu al-Hajaj, Ibrahim Yousef eta Abdel Mohsen Hassan) El 432 hegaldiaren erasoan, Amsterdam eta Tel Aviv-en arteko linea egiten zuen Boing 720 hegazkina Zürich (Suitza) aireportuko 17 bidaiari eta 11 langile heltzear zegoela. Erasoa zapuztu egin zuen Mordechai Rachamimek, Israelgo segurtasuneko guardia batek eta Sayeret Matkaleko eliteko unitateko kide ohi batek. Abdel Mohsen Hassan akabatzea lortu zuen, pistola tiroz eta Suitzako poliziak esku hartu zuen.[3] Nahiz eta guztiak atxilotu zituzten, fidantza bidez aske utzi zuten agente israeldarra. Epaiketa 1969ko azaroaren 28an hasi zen, eta Rahamimen absoluzioa eta bizirik atera ziren hiru kideen epai luzearekin amaitu zen.[4]

Askapena eta jarduera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtebete geroago, 1970eko irailean, Suitzako agintariek hiru palestinarrak askatu zituzten, irailaren 6an FPAPek Swissair-en hegaldi bat bahitu eta hura askatzeko eskatu eta gero; Dawson Fields-en bahiketa deitzen zaio.[4][5] Mediatikoki nabarmena izan zen azken agerpen publikoetako bat 52 urterekin bat-batean bihotzekoak jota hil zen Gamal Abdel Nasser egiptoar presidentearen ehorzketan izan zen. Ehorzketa hartan, Leila Khaledekin batera, beltzez jantzita agertu zen, baita eguzki-betaurrekin ere, lore-koroa zeramala.

2007. urtean, 1970eko hamarkadako beste sei gerrillari palestinarrekin batera, hala nola Rashida Obeida, Leila Khaled edo Theresa Halsa Tell Your Tale, Little Bird dokumentalean agertu zen.[6] Arab Loutfi zuzendari libanoarrak 1993an grabatutako film luzeak azaltzen du emakume hauek nola izan ziren herri palestinarraren borrokaren ikonoak, lehen pertsonan kontatuta eta elkarrizketa formatuan.[6]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. «Women's Resistance» The Facts about the Palestine Problem gener-març 1969.
  2. a b Amina Dahbour - أمينة دحبور، الفدائية الفلسطينية. Youtube.com 17 novembre 2015.
  3. a b Freie Hand. Der Spiegel 24 febrer 1969.
  4. a b Attack against an El Al plane at Zurich International Airport (1969). Shabak.gov.il.
  5. 1970: Hundreds held in series of hijacks. BBC News 6 setembre 1970.
  6. a b Tell Your Tale, Little Bird. PalestineDocs.net.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]