Nova Lyrae 1919

Nova Lyrae 1919
Behaketa
Itxurazko magnitudea (V)	15,4, 15,055, 14,806, 14,82 eta 15,787931
Konstelazioa	Lira (konstelazioa)
Igoera zuzena	283,35440162145 °
Deklinazioa	29,22712944797 °
Izendapenak
	ikusi Henry Draper katalogoa: HD 175268; $12MASS J18532505+2913377; General Catalogue of Trigonometric Stellar Parallaxes (en) : PLX 4372; General Catalogue of Variable Stars (en) : HR Lyr; General Catalogue of Trigonometric Stellar Parallaxes (en) : PLX 4372.00; Gaia Data Release 2 (en) : Gaia DR2 2040551920255615104; AAVSO (en) : AAVSO 1849+29; TESS Input Catalog (en) : TIC 358601798; Gaia Data Release 3 (en) : Gaia DR3 2040551920255615104;

Nova Lyrae 1919 izena Lyra konstelazioan 1919an agertu zen nobari eman zitzaion. Noba honek 6.5 diztira magnitudea lortu zuen baina hilabete bat geroago 8.5era jaitsi zen.

Aurkikuntza

Noba hau 1919ko abenduaren 6an J.C. Mackie-k aurkitu zuen, Harvard Collegeko behatokitik. Dena dela, Lyra konstelazioa urteko garai horretan gaueko zeruan Ipar hemisferioan oso baxu agertzen denez eta, gainera, noba hau bereziki dizdiratsua ez zenez, deskubritu ondoren oso behaketa gutxi egin ziren.^[1]

Ezaugarriak

Bere argi kurbaren arabera, izarren sailkapenean B motatako izarra zela erabaki zen.^[1] Aldika argi intentsitatearen aldaketak ezagutzen ditu eta, agian, horrek noba errepikaria dela adieraz dezake, hau da, noizbehinka aktibitatea duela.^[2]

Koordenatuak

Igoera zuzen: 18h 53m 26s
Deklinazio: +29° 13.4'^[3]

Erreferentziak

↑ ^a ^b Shears, Jeremy; Poyner, Gary (2007). «HR Lyrae (Nova Lyr 1919): from outburst to active quiescence». J. Br. Astron. Assoc. 117.
↑ [1] Mobberley, Martin (2009). Cataclysmic cosmic events and how to observe them (en inglés). Springer Science & Business Media. 92 or. ISBN 9780387799469.
↑ Brown, A. G. A. 'et al. (10 de agosto de 2018). «Data Release 2». Astronomy & Astrophysics 616: A1. doi:10.1051/0004-6361/201833051.

Kanpo estekak

Datuak: Q1565894

[#1-1] Shears, Jeremy; Poyner, Gary (2007). «HR Lyrae (Nova Lyr 1919): from outburst to active quiescence». J. Br. Astron. Assoc. 117.

[2] [1] Mobberley, Martin (2009). Cataclysmic cosmic events and how to observe them (en inglés). Springer Science & Business Media. 92 or. ISBN 9780387799469.

[3] Brown, A. G. A. 'et al. (10 de agosto de 2018). «Data Release 2». Astronomy & Astrophysics 616: A1. doi:10.1051/0004-6361/201833051.

[1]

[2]

[3]