„ La ligilo, kiu unuigas signifanton al la signifato estas arbitra [...]. Tiel, la ideo pri "fratino" (soeur) ne estas ligita per ajna interna rilato al la sona sinsekvo s-ö-r, kiu rolas por ĝi kiel signifanto [en la franca lingvo]; ĝi povus esti same reprezentita per alia sinsekvo, ne gravas kiu; kiel pruvo, oni havas malsimilaĵojn inter lingvoj kaj la ekzistadon mem de malsamaj lingvoj: signifato de la franca vorto boeuf havas kiel signifanton b-ö-f en unu flanko de la landlimo, kaj o-k-s (Ochs) en la alia [...]. La ĵus formulita principo [de la arbitreco de la signo] regas la tutan lingvosciencon; sennombraj estas ĝiaj konsekvencoj [...]. Malkonsentanto povus apogi sin sur onomatopeoj por diri, ke elekto de signifanto ne estas ĉiam arbitra. Sed onimatopeoj neniam estas konstituaj elementoj de lingva sistemo [...]. Ne nur ili estas malmultnombraj, sed ilia elekto estas jam, iagrade, arbitra, ĉar ili ne estas pli ol alproksimiga kaj jam duonkonvencia imitado de iuj bruoj.[1]”
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Bonvolu aldoni parametron por plibone kategoriigi la paĝon.
