Saltu al enhavo

Lago de Sankta Maŭrico

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Lago de Sankta Maŭrico
St. Moritzersee
Lej da San Murezan
Lago de Sankt-Maŭrico
Lago de Sankt-Maŭrico
baraĵlago
Ĉefaj fontoj Eno
Ĉefaj elfluoj Eno
Setlejoj Sankta Maŭrico, Sankta Maŭrico-Banejo, Acla Dimlej
Areo de la baseno 190 km²
Landoj de la baseno Svislando
Datenoj
Koordinatoj CH1903: 784779 / 152071 (mapo)46.4944444444449.84583333333331768Koordinatoj: 46° 29′ 40″ N, 9° 50′ 45″ O; CH1903: 784779 / 152071 (mapo)
Lago de Sankta Maŭrico St. Moritzersee Lej da San Murezan (Grizono)
Lago de Sankta Maŭrico
St. Moritzersee
Lej da San Murezan (Grizono)
DEC
Map
Lago de Sankta Maŭrico
St. Moritzersee
Lej da San Murezan
Supermara alteco 1 768 m
Surfaca areo 78 haf5
Maksimuma longo 1,6 kmf6
Maksimuma larĝo 600 mf7
Akva volumeno ? km³dep1f8
Maksimuma profundo 44 mf10
Averaĝa profundo 26 mf11
Restad-tempo (de laga akvo) ? tagoj
vdr

Lago de Sankta Maŭrico (germane St. Moritzersee, romanĉe Lej da San Murezan) estas lago en Kantono Grizono en Svislando.

Geografio

[redakti | redakti fonton]

La Lago de Sankta Maŭrico situas sur la teritorio de la komunumo Sankta Maŭrico. Ĝi estas la plej malgranda de la tri lagoj de Supra Engadino kaj la plej malsupra kaj orienta. En nordo de la lago situas la vilaĝo Sankta Maŭrico, en oriento ĉe la elfluo de Eno la vilaĝeto Acla Dimlej kaj en okcidento ĉe la alfluo de Eno la kuracoloko Sankta Maŭrico Banejo, kiu estas konata pro ĝia kuracigaj fontoj. La Lago de Sankta Maŭrico estas la sola de la tri lagoj, kiuj estas uzata por produktado de elektra energio.

Sporto sur la lago

[redakti | redakti fonton]

En februaro sur la frostita lago okazas la famaj ĉevalkonkursoj de Sankta Maŭrico. Ankaŭ la Engandina Skimaratono ĉiujare pasas trans la frostita lago.

La lagoj de Supra Engadino estiĝis post la fino de la lasta malvarmepoko, kiam la alpaj glaĉeroj retiriĝis. Origine la tri lagoj Lago de Silso, Lago de Silvaplano kaj Lago de Sankta Maŭrico formis unusolan, grandan lagon. Dum mezepoko la episkopo de Koiro posedis la fiŝkaptorajtojn sur la lagoj, kiujn li en la jaro 1288 luis al la familio von Planta. La Svisa Federacia Tribunalo malpermesis en la jaro 1934 post multjara kverelo projektojn por elektrocentraloj el la jaroj 1905 kaj 1908. [1]

Notoj kaj referencoj

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]