rajto
Esperanto
[redakti]Substantivo
[redakti] rajt + o ( eo , SB )
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | rajto | rajtoj |
| Akuzativo | rajton | rajtojn |
 | Deveno |
 | Signifoj |
- (juro) aro da ebloj agi kaj protektoj kontraŭ certaj malbonaĵoj, kiun persono aŭ organizaĵo aŭ besto povas ĝui, garantiita per leĝo, interkonsento, tradicio aŭ simile
 | Tradukoj |
 | Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
 | Referencoj kaj literaturo |
"reta-vortaro.de" rajto
