ут

See also: ut, UT, ut-, -ut, út, ût, üt, ǖt, -uț, ӱт, үт, and ют

Bashkir

Ут (sense 1)

Ут (sense 5)

Etymology

From Proto-Turkic *ōt (“fire”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ot]
• Hyphenation: ут (one syllable)

Noun

ут • (ut)

1. fire

   Өйгә ҡайтып, усаҡҡа ут яға тор.

   Öygə qaytıp, usaqqa ut yağa tor.

   Go home and make fire in the stove.

   ...шәрә күктә ҡояш — ут йомғағы. (Mustai Karim)

   ...şərə küktə qoyaş — ut yomğağı.

   ...in the naked sky, (there is) the sun, a ball of fire.

2. bonfire, campfire
3. light

   Шәм уты.

   Şəm utı.

   Candle light

4. electricity

   Өйгә ут үткәреү.

   Öygə ut ütkərew.

   To install electricity in the house.

5. weapons fire

   Дмитрий Виноградов — Мәскәүҙәге бер офиста хеҙмәттәштәренә ут асҡан 30 йәшлек юрист.

   Dmitriy Vinogradov — Məskəwźəge ber ofista xeźməttəştərenə ut asqan 30 yəşlek yurist.

   Dmitri Vinogradov is a 30 year old lawyer who opened fire on his coworkers in an office in Moscow.

Declension

Inflection of ут (ut)

	singular only
absolute	ут (ut)
definite genitive	уттың (uttıñ)
dative	утҡа (utqa)
definite accusative	утты (uttı)
locative	утта (utta)
ablative	уттан (uttan)

Derived terms

• утҡойроҡ (utqoyroq)

Chuvash

Etymology 1

From Proto-Turkic *at (“horse”). Cognate with Turkish at, Azerbaijani at, Turkmen at, Bashkir ат (at), Tatar ат (at), Kazakh ат (at), Kyrgyz ат (at), Yakut ат (at).

Noun

ут • (ut) (plural утсем) 

1. horse

   Synonym: лаша (laš̬a)

Etymology 2

From Proto-Turkic *āt- (“to walk”). Cognate with Turkish adım (“step”), Tatar адым (adım, “step”), Kazakh адым (adym, “step”).

Verb

ут • (ut)

1. to walk

Kalmyk

Etymology

From Proto-Mongolic *urtu. Cognate with Mongolian урт (urt) and Buryat ута (uta)

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈtə/

Adjective

ут • (ut) (Clear script spelling ᡇᡐᡇ (utu))

1. long

   Ут наслтха! ― Ut nasltxa! ― Live a long life!

   • 2018, Хабунова Е.Э., editor, Хуучн үгд худл уга: кеерин хураңһу материал, Элиста: ЗАОр «НПП «Джангар», page 116:

     Тиим нер зүүсн күн ут наста, бат кишгтә үрн болҗана терчн.

     Tiim ner züüsn kün ut nasta, bat kişgtä ürn boljana terçn.

     The man who bears such a name is a long-living, happy offspring.

Derived terms

• ут дун (ut dun)
• ут то (ut to)
• ут туршдан (ut turşdan)

Noun

ут • (ut) (Clear script spelling ᡇᡐᡇ (utu))

1. length

References

• A. Pozdneev (1911) “ут”, in Калмыцко-русскій словарь [Kalmyk-Russian dictionary], Saint-Petersburg: Типографія императорской академіи наук, page 54
• Этимологический словарь монгольских языков [Etymological Dictionary of Mongolian Languages] (in Russian), Institute of Oriental Studies of the Russian Academy of Sciences, 2015

Ket

Etymology

From Proto-Yeniseian *jūta.

Noun

ут (ut) f (plural утн)

1. mouse

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ut]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut

Noun

ут • (ut) m

1. owl

   Synonyms: утка (utka), був (buv)

Declension

Declension of ут

	singular	plural
indefinite	ут	утови
definite unspecified	утот	утовите
definite proximal	утов	утовиве
definite distal	утон	утовине
vocative	уту	утови
count form	—	ута

Nivkh

Pronunciation

• IPA^(key): /ut/

Noun

ут (ut)

1. body; human body

Northern Mansi

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): [ut]

Noun

ут (ut)(Sosva, Upper Lozva, Sygva, Ob)

1. thing
2. item, object

Declension

Sosva:

Inflection of ут (ut)
	singular	dual	plural
nominative	ут (ut)	утыг (utyg)	утыт (utyt)
locative	утт (utt)	утыгт (utygt)	утытт (utytt)
lative	утн (utn)	утыгн (utygn)	утытн (utytn)
ablative	утныл (utnyl)	утыгныл (utygnyl)	утытныл (utytnyl)
instrumental	утыл (utyl)	утыгныл (utygnyl)	утытыл (utytyl)
translative	утыг (utyg)	――	――
caritive	утта̄л (uttāl)	――	――

Possessive forms of ут (ut)
possessor	single possession	double possession	multiple possession
1st person sing.	утум (utum)	утагум (utagum)	утанум (utanum)
2nd person sing.	утын (utyn)	утагын (utagyn)	утан (utan)
3rd person sing.	утэ (utè)	утаге (utage)	утанэ (utanè)
1st person dual	утме̄н (utmēn)	утагаме̄н (utagamēn)	утанаме̄н (utanamēn)
2nd person dual	уты̄н (utȳn)	утагы̄н (utagȳn)	утаны̄н (utanȳn)
3rd person dual	утэ̄ (utè̄)	утаге̄н (utagēn)	утанэ̄н (utanè̄n)
1st person plural	утув (utuw)	утагув (utaguw)	утанув (utanuw)
2nd person plural	уты̄н (utȳn)	утагы̄н (utagȳn)	утаны̄н (utanȳn)
3rd person plural	утаныл (utanyl)	утага̄ныл (utagānyl)	ута̄ныл (utānyl)

Upper Lozva:

Inflection of ут (ut)
	singular	dual	plural
nominative	ут (ut)	утый (utyj)	утыт (utyt)
locative	утт (utt)	утыййт (utyjjt)	утытт (utytt)
lative	утн (utn)	утыййн (utyjjn)	утытн (utytn)
ablative	утныл (utnyl)	утыййныл (utyjjnyl)	утытныл (utytnyl)
instrumental	утыл (utyl)	утыййныл (utyjjnyl)	утытыл (utytyl)
translative	утый (utyj)	――	――
caritive	утта̄л (uttāl)	――	――

Possessive forms of ут (ut)
possessor	single possession	double possession	multiple possession
1st person sing.	утум (utum)	утайум (utajum)	утанум (utanum)
2nd person sing.	утын (utyn)	утайын (utajyn)	утан (utan)
3rd person sing.	утэ (utè)	утайе (utaje)	утанэ (utanè)
1st person dual	утме̄н (utmēn)	утайаме̄н (utajamēn)	утанаме̄н (utanamēn)
2nd person dual	уты̄н (utȳn)	утагы̄н (utagȳn)	утаны̄н (utanȳn)
3rd person dual	утэ̄ (utè̄)	утайе̄н (utajēn)	утанэ̄н (utanè̄n)
1st person plural	утув (utuw)	утайув (utajuw)	утанув (utanuw)
2nd person plural	уты̄н (utȳn)	утайы̄н (utajȳn)	утаны̄н (utanȳn)
3rd person plural	утаныл (utanyl)	утайа̄ныл (utajānyl)	ута̄ныл (utānyl)

See also

• ищхеп ут (iŝhep ut)
• ищхепыӈ ут (iŝhepyň ut)
• хо̄нтым ут (hōntym ut)

 

References

• “ут”, in Northern Mansi-Hungarian dictionary, Tromsø: University of Tromsø, 2023
• Afanasʹjeva, K. V., Sobjanina, S. A. (2012) “ут”, in Školʹnyj mansijsko-russkij slovarʹ [Mansi-Russian school dictionary], Khanty-Mansiysk: RIO IRO
• T. P. Bakhtiarova, S. S. Dinislamova (2016) Мансийско-русский словарь (верхне-лозьвинский диалект) [Mansi-Russian dictionary (Upper Lozva dialect)]‎^[1], Khanty-Mansiysk: ФОРМАТ, →ISBN, page 111

Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *ōt (“fire”).

Noun

ут • (ut)

1. fire