spenna

Faroese

Etymology

From Old Norse spenna, from Proto-Germanic *spannijaną.

Verb

spenna (third person singular past indicative spenti, supine spent)

1. to span, to draw
2. to clamp
3. to push with the feet
4. to run
5. (hvalba) to kick (a ball)

Conjugation

Conjugation of spenna (group v-9)
infinitive	spenna
supine	spent
participle (a5)1	spennandi	spentur
	present	past
first singular	spenni	spenti
second singular	spennir	spenti
third singular	spennir	spenti
plural	spenna	spentu
	imperative
singular	spenn!
plural	spennið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse spenna, from Proto-Germanic *spannijaną. Cognate with Faroese spenna, Norwegian Nynorsk spenna, Swedish spänna, Danish spænde.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspɛnːa/
• Rhymes: -ɛnːa

Verb

spenna (weak verb, third-person singular past indicative spennti, supine spennt)

1. (transitive, with accusative) to tighten, to tauten

   Synonyms: strekkja, strengja

2. (transitive, with accusative) to buckle, to clasp

Conjugation

spenna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að spenna
supine (sagnbót)		spennt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		spennandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég spenni	við spennum	present (nútíð)	ég spenni	við spennum
	þú spennir	þið spennið		þú spennir	þið spennið
	hann, hún, það spennir	þeir, þær, þau spenna		hann, hún, það spenni	þeir, þær, þau spenni
past (þátíð)	ég spennti	við spenntum	past (þátíð)	ég spennti	við spenntum
	þú spenntir	þið spenntuð		þú spenntir	þið spenntuð
	hann, hún, það spennti	þeir, þær, þau spenntu		hann, hún, það spennti	þeir, þær, þau spenntu
imperative (boðháttur)	spenn (þú)	spennið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	spenntu	spenniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

spennast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að spennast
supine (sagnbót)		spennst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		spennandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég spennist	við spennumst	present (nútíð)	ég spennist	við spennumst
	þú spennist	þið spennist		þú spennist	þið spennist
	hann, hún, það spennist	þeir, þær, þau spennast		hann, hún, það spennist	þeir, þær, þau spennist
past (þátíð)	ég spenntist	við spenntumst	past (þátíð)	ég spenntist	við spenntumst
	þú spenntist	þið spenntust		þú spenntist	þið spenntust
	hann, hún, það spenntist	þeir, þær, þau spenntust		hann, hún, það spenntist	þeir, þær, þau spenntust
imperative (boðháttur)	spennst (þú)	spennist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	spennstu	spennisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

spenntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	spenntur	spennt	spennt		spenntir	spenntar	spennt
accusative (þolfall)	spenntan	spennta	spennt		spennta	spenntar	spennt
dative (þágufall)	spenntum	spenntri	spenntu		spenntum	spenntum	spenntum
genitive (eignarfall)	spennts	spenntrar	spennts		spenntra	spenntra	spenntra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	spennti	spennta	spennta		spenntu	spenntu	spenntu
accusative (þolfall)	spennta	spenntu	spennta		spenntu	spenntu	spenntu
dative (þágufall)	spennta	spenntu	spennta		spenntu	spenntu	spenntu
genitive (eignarfall)	spennta	spenntu	spennta		spenntu	spenntu	spenntu

Noun

spenna f (genitive singular spennu, nominative plural spennur)

1. stress, tension
2. voltage

   Synonym: straumstyrkur

3. buckle, clasp

   Synonym: sylgja

Italian

Verb

spenna

1. inflection of spennare:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Anagrams

• spanne

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• spennene

Noun

spenna n

1. definite plural of spenn

Norwegian Nynorsk

Noun

spenna n

1. definite plural of spenn