kveðja

Icelandic

Etymology

From Old Norse kveðja, from Proto-Germanic *kwadjaną. Cognate with Faroese kvøðja.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰvɛðja/
• Rhymes: -ɛðja

Noun

kveðja f (genitive singular kveðju, nominative plural kveðjur)

1. a greeting, the action of saying hello or goodbye

   Fæ ég ekki einu sinni kveðju? ― Don't I even get a "hello"?

   Þetta er mín hinsta kveðja. ― This is my last goodbye.

2. regards, the action of sending good wishes to someone

   Ég skila kveðju til mömmu þinnar. ― Send my regards to your mother.

3. regards, a greeting at the end of a letter

   Kveðja, Gunna. ― With regards, Gunna.

   Kærar kveðjur, Jóhann. ― Best regards, Jóhann.

Derived terms

• skila kveðju
• kasta kveðju
• bera kveðju sína (to say hello to somebody for oneself, to give somebody one's best wishes)
• með kveðjum frá (with regards from)
• samúðarkveðja
• vanda ekki kveðjurnar
• kaldar kveðjurnar
• kærar kveðjur (“best regards”)

Verb

kveðja (weak verb, third-person singular past indicative kvaddi, supine kvatt)

1. (with accusative) to say goodbye, to take one's leave
2. (euphemistic) to die

   Hann kvaddi í gærmorgun eftir löng veikindi. ― He left this world yesterday morning after battling illness for long.

3. (with accusative) to summon

Conjugation

kveðja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að kveðja
supine (sagnbót)		kvatt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kveðjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kveð	við kveðjum	present (nútíð)	ég kveðji	við kveðjum
	þú kveður	þið kveðjið		þú kveðjir	þið kveðjið
	hann, hún, það kveður	þeir, þær, þau kveðja		hann, hún, það kveðji	þeir, þær, þau kveðji
past (þátíð)	ég kvaddi	við kvöddum	past (þátíð)	ég kveddi	við kveddum
	þú kvaddir	þið kvödduð		þú kveddir	þið kvedduð
	hann, hún, það kvaddi	þeir, þær, þau kvöddu		hann, hún, það kveddi	þeir, þær, þau kveddu
imperative (boðháttur)	kveð (þú)	kveðjið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kveddu	kveðjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kveðjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að kveðjast
supine (sagnbót)		kvaðst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kveðjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kveðst	við kveðjumst	present (nútíð)	ég kveðjist	við kveðjumst
	þú kveðst	þið kveðjist		þú kveðjist	þið kveðjist
	hann, hún, það kveðst	þeir, þær, þau kveðjast		hann, hún, það kveðjist	þeir, þær, þau kveðjist
past (þátíð)	ég kvaddist	við kvöddumst	past (þátíð)	ég kveddist	við kveddumst
	þú kvaddist	þið kvöddust		þú kveddist	þið kveddust
	hann, hún, það kvaddist	þeir, þær, þau kvöddust		hann, hún, það kveddist	þeir, þær, þau kveddust
imperative (boðháttur)	kveðst (þú)	kveðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kveðstu	kveðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kvaddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kvaddur	kvadd	kvatt		kvaddir	kvaddar	kvadd
accusative (þolfall)	kvaddan	kvadda	kvatt		kvadda	kvaddar	kvadd
dative (þágufall)	kvaddum	kvaddri	kvaddu		kvaddum	kvaddum	kvaddum
genitive (eignarfall)	kvadds	kvaddrar	kvadds		kveddra	kveddra	kveddra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kvaddi	kvadda	kvadda		kvaddu	kvaddu	kvaddu
accusative (þolfall)	kvadda	kvaddu	kvadda		kvaddu	kvaddu	kvaddu
dative (þágufall)	kvadda	kvaddu	kvadda		kvaddu	kvaddu	kvaddu
genitive (eignarfall)	kvadda	kvaddu	kvadda		kvaddu	kvaddu	kvaddu

Derived terms

• kveðja til sín (to summon somebody)
• kveðja sér hljóðs (to take the floor)

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *kwadjaną.

Verb

kveðja (singular past indicative kvaddi, plural past indicative kvǫddu, past participle kvaddr)

1. (transitive with accusative) to call on, summon
   • 12th century, Anonymous, First Grammatical Treatise

     ef gęstrinn kvęðr dura, þá skyldi ęigi bóndinn dúra

     if the guest knocks on the door, then the farmer should not doze off

2. (transitive with accusative) to welcome

kv, (abbreviation, contraction)

Conjugation

Conjugation of kveðja — active (weak class 1)

infinitive	kveðja
present participle	kveðjandi
past participle	kvaddr
indicative	present	past
1st-person singular	kveð	kvadda
2nd-person singular	kveðr	kvaddir
3rd-person singular	kveðr	kvaddi
1st-person plural	kveðjum	kvǫddum
2nd-person plural	kveðið	kvǫdduð
3rd-person plural	kveðja	kvǫddu
subjunctive	present	past
1st-person singular	kveðja	kvedda
2nd-person singular	kveðir	kveddir
3rd-person singular	kveði	kveddi
1st-person plural	kveðim	kveddim
2nd-person plural	kveðið	kveddið
3rd-person plural	kveði	kveddi
imperative	present
2nd-person singular	kveð
1st-person plural	kveðjum
2nd-person plural	kveðið

Conjugation of kveðja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	kveðjask
present participle	kveðjandisk
past participle	kvazk
indicative	present	past
1st-person singular	kveðjumk	kvǫddumk
2nd-person singular	kvezk	kvaddisk
3rd-person singular	kvezk	kvaddisk
1st-person plural	kveðjumsk	kvǫddumsk
2nd-person plural	kveðizk	kvǫdduzk
3rd-person plural	kveðjask	kvǫddusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	kveðjumk	kveddumk
2nd-person singular	kveðisk	kveddisk
3rd-person singular	kveðisk	kveddisk
1st-person plural	kveðimsk	kveddimsk
2nd-person plural	kveðizk	kveddizk
3rd-person plural	kveðisk	kveddisk
imperative	present
2nd-person singular	kvezk
1st-person plural	kveðjumsk
2nd-person plural	kveðizk

Related terms

• kveða
• kvæði

Noun

kveðja f (genitive kveðju)

1. a greeting, welcome, salutation

Declension

  Declension of kveðja (weak jōn-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	kveðja	kveðjan	kveðjur	kveðjurnar
accusative	kveðju	kveðjuna	kveðjur	kveðjurnar
dative	kveðju	kveðjunni	kveðjum	kveðjunum
genitive	kveðju	kveðjunnar	kveðja	kveðjanna

Descendants

• Icelandic: kveðja

References

• kveðja in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.