Μετάβαση στο περιεχόμενο

The Black Keys

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
The Black Keys
Οι Black Keys στο φεστιβάλ "South by Southwest" το 2010
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΆκρον, Οχάιο, Η.Π.Α
Μουσικά είδηGarage rock, blues rock, indie rock
Παρουσία2001-
ΜέληΝτάν Άουερμπακ, Πάτρικ Κάρνι
Ιστότοπος
www.theblackkeys.com

Οι Black Keys είναι αμερικανικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 2001 στο Άκρον του Οχάιο. Αποτελείται από τον Νταν Άουερμπακ (κιθάρα, φωνή) και τον Πάτρικ Κάρνι (τυμπανα).

Ο Πάτρικ και ο Νταν ήταν συμμαθητές στο σχολείο, αλλά δεν κάνανε παρέα. Ο Νταν ήταν αρχηγός στην ομάδα αμερικάνικου ποδοσφαίρου του σχολείου, σε αντίθεση με τον Πάτρικ που έδειχνε αντικοινωνική συμπεριφορά. Οι δυο τους συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1996, και έφτιαξαν τη μπάντα το 2001. Ο πρώιμος ήχος της είχε πάρα πολλές αναφορές στα μπλουζ, στα οποία είχε αδυναμία ο Νταν, αλλά και από τον Indie rock το οποίο άκουγε ο Πάτρικ.[1]

Το The Big Come Up κυκλοφόρησε το 2002 και είχε εγγραφεί όλος στο γκαράζ του Πάτρικ. Έτυχε θερμής υποδοχής από τους κριτικούς [2][3] και ο ήχος του χαρακτηρίστηκε από έντονες επιρροές από σόουλ, ίντι ροκ και μπλουζ. Ο δίσκος θεωρήθηκε ξεχωριστός γιατί απέφυγε βιρτουόζικα κλισέ και μονοτονία[2]. Μιλώντας για την πρώτη δουλειά, ο Νταν υποστήριξε πως σκοπός τους ήταν να φτιάξουν κάτι που πάνω από όλα θα τους άρεσε ο ήχος και το στυλ και μετά η μουσική αυτή καθεαυτή.[4] Τα επόμενα άλμπουμ Thickfreaknes(2003), The Moan(2004) και Rubber Factory(2004) συνέχισαν σε αυτό το ύφος με το συγκρότημα κάθε φορά να επιλέγει την ίδια συνταγή. Δηλαδή σκληρό μπλουζ ροκ, το οποίο ηχογραφόταν σε φυσικά μέρη όπως ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο[5]. Η επιλογή ήταν συνειδητή καθώς προτιμούσαν τον διαστρεβλωμένο αλλά και ωμό ήχο που προσέφεραν τέτοιοι χώροι.[1]

Εξέλιξη, mainstream επιτυχία και προβλήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από δύο χρόνια, κυκλοφορούν το επόμενο άλμπουμ τους το Magic Potion (2006). Συνεχίζουν να ηχογραφούν στο υπόγειο του Κάρνι, γιατί όπως εξηγούν και οι ίδιοι "Μας αρέσει ο ήχος των περίεργων δωματίων. Έχει τσιμεντένιους τοίχους και πατώματα... Πολλοί νέοι δίσκοι δεν έχουν καμία προσωπικότητα στον ήχο πια. Ήθελα να ακούγεται σαν μια μπάντα στο υπόγειο ενός σπιτιού στις μεσοδυτικές πολιτείες."[6] Το Attack & Release(2008) είναι το πρώτο άλμπουμ για το οποίο προσλαμβάνουν παραγωγό και το ηχογραφούν σε επαγγελματικό στούντιο. Κάποιοι εκλαμβάνουν την μετάβαση και τον νέο ήχο θετικά[7], με το Strange Times να τυγχάνει ιδιαίτερα θετικής υποδοχής [8], ενώ άλλοι τον βρήκαν βαρετό[9]. Σημείωσε πάραυτα εμπορική επιτυχία, κάνοντας ντεμπούτο στο Billboard 200 στην θέση 14.[10] Το επόμενο άλμπουμ, που βγήκε μέσα σε μιά περίοδο τριβών για το συγκρότημα που είχαν διαλυθεί και για λίγο, ήταν μια προσπάθεια πειραματισμού με νέους ήχους. Έτσι στο Blakroc το 2009, συνεργάζονται με τον Mos Def και τον Ludacris και δοκιμάζουν ήχουν alternatve hip-hop και rap rock. Η υποδοχή των κριτικών θα είναι παραπάνω από θετική[11][12][13]. Παρότι το συγκρότημα θα διακόψει για λίγο την κοινή του πορεία, με τον Νταν να βγάζει δική του δουλειά, τα ξαναβρήκαν πριν το τέλος του 2009. Ο λόγος που είχαν διακόψει ήταν το πρόβλημα επικοινωνίας, με τον Νταν να εξηγεί ότι αντιπαθούσε τη Γκρόλμους -τη γυναίκα του Πάτρικ- και ότι δεν ήθελε να έχει οποιαδήποτε επαφή με αυτήν.[1]

Brothers, Grammys και διεθνή επιτυχία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έκτο άλμπουμ, Brothers, κυκλοφόρησε στις 18 Μάη του 2010. Το τραγούδι Tighten Up, το μόνο κομμάτι από το άλμπουμ που έκανε την παραγωγή ο Danger Mouse, προηγήθηκε της κυκλοφορίας του άλμπουμ ως single. Το τραγούδι έγινε το πιο επιτυχημένο single τους μέχρι τότε, ενώ έμεινε για 10 εβδομάδες στο νούμερο ένα στα chart εναλλακτικής μουσικής και έγίνε το πρώτο single του γκρουπ που μπήκε στο Billboard Hot 100, φτάνοντας στο ν.87.[14][15] Το single έγινε επίσης χρυσός δίσκος. Το βίντεο μουσικής για το Tighten Up, σε σκηνοθεσία Chris Marrs Piliero, κέρδισε το Τηλεοπτικό βραβείο μουσικής MTV το 2010 για πρωτότυπο βίντεο.[16] Το Brothers πούλησε πάνω από 73.000 αντίτυπα στις ΗΠΑ στην πρώτη εβδομάδα του και έφτασε στο νούμερο τρία στον Billboard 200. Συνολικά, ο δίσκος πούλησε 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των 870.000 αντιτύπων στις ΗΠΑ, και έχει βραβευτεί διπλά πλατινένιος στον Καναδά, πλατινένιος στις ΗΠΑ, και χρυσός στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι Black Keys ήταν μεταξύ των πολλών κριτικών καλλιτεχνών στα 9α ετήσια ανεξάρτητα βραβεία μουσικής για να υποστηρίξουν τη σταδιοδρομία ανεξάρτητων καλλιτεχνών. Τέτοια ήταν η επιτυχία και η ζήτηση να τους δούνε live που αναγκάστηκαν να ακυρώσουν την περιοδεία τους σε Αγγλία και Αυστραλία εξαιτίας της κόπωσής τους. Παράλληλα θέλαν να ηχογραφήσουν καινούργιο άλμπουμ και όπως υποστήριξαν η περιοδεία τους αποσπούσε από αυτό που πρέπει να κάνουν οι μπάντες, να φτιάχνουν μουσική.[17] Κέρδισαν τρία Grammys συνολικά για το άλμπουμ, γεγονός που θεωρήθηκε μεγάλη έκπληξη.[14]

Το συγκρότημα ηχογράφησε το έβδομο στούντιο άλμπουμ τους, «El Camino», από τον Μάρτιο έως Μάιο του 2011[18]. Για το άλμπουμ, ο Danger Mouse λειτούργησε ως παραγωγός και συνέβαλε επίσης στο γράψιμο όλων των τραγουδιών του. Το «Lonely Boy» κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο πριν από το υπόλοιπο άλμπουμ και συνοδεύεται από ένα δημοφιλές μουσικό βίντεο στο οποίο ένα άνθρωπος χορεύει μόνος του, κάνοντας lip-syncing. Το τραγούδι έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της μπάντας σε αρκετές χώρες, φθάνοντας το νούμερο 64 στο Billboard Hot 100, στο νούμερο 2 της Αυστραλίας[19] και στο νούμερο 33 στην καναδική Hot 100. Το single έγινε εννέα φορές πλατινένιο στον Καναδά, τριπλά πλατινένιο στην Αυστραλία, πλατινένιο στη Νέα Ζηλανδία, και χρυσό στη Δανία.[15] Πολλές δημοσιεύσεις, όπως του Rolling Stone κατέταξε το El Camino ως ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς, παρά την καθυστερημένη κυκλοφορία του[20]. Το άλμπουμ έγινε διπλά πλατινένιο στην Αυστραλία, στον Καναδά και στη Νέα Ζηλανδία, πλατινένιο στις ΗΠΑ, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία, και χρυσό στο Βέλγιο, στην Ολλανδία και στη Γαλλία. Tον Φεβρουάριο του 2013 κατέκτησαν άλλα τρία Grammy, για το Καλύτερο rock album για το «El Camino» και αυτά για το Καλύτερο rock τραγούδι και την Καλύτερη rock εμφάνιση για το τραγούδι «Lonely Boy».[21]

  • The Big Come Up (2002)
  • Thickfreakness (2003)
  • Rubber Factory (2004)
  • Magic Potion (2006)
  • Attack & Release (2008)
  • Brothers (2010)
  • El Camino (2011)
  • Turn Blue (2014)
  1. 1,0 1,1 1,2 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2013. 
  2. 2,0 2,1 http://www.allmusic.com/album/the-big-come-up-mw0000220965
  3. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2019. 
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2013. 
  5. http://www.rollingstone.com/music/news/black-keys-open-factory-20040624
  6. ^ Anderman, Joan (2006-10-31). "Black Keys retexture the blues". The Boston Globe.
  7. https://acs.thetimes.co.uk/?gotoUrl=http%3A%2F%2Fwww.thetimes.co.uk%2Ftto%2Farts%2Fmusic%2Falbumreviews%2F
  8. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2013. 
  9. http://www.nme.com/reviews/the-black-keys/9588
  10. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2013. 
  11. http://www.guardian.co.uk/music/2009/nov/01/blakroc-album-review
  12. http://www.clashmusic.com/reviews/blakroc-blakroc
  13. http://www.slantmagazine.com/music/review/blakroc-blakroc/1926
  14. 14,0 14,1 http://latimesblogs.latimes.com/awards/2011/02/grammy-awards-black-keys-on-being-one-of-the-evenings-wildcard-winners.html
  15. 15,0 15,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2013. 
  16. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2013. 
  17. http://www.nzherald.co.nz/entertainment/news/article.cfm?c_id=1501119&objectid=10769942
  18. http://www.nytimes.com/2011/12/04/arts/music/the-black-keys-change-gears-with-el-camino.html?pagewanted=all&_r=0
  19. http://australian-charts.com/showinterpret.asp?interpret=The+Black+Keys
  20. http://www.metacritic.com/music/el-camino/critic-reviews
  21. http://www.bloomberg.com/news/2013-02-11/black-keys-win-early-grammys-ahead-of-tonight-s-broadcast.html