Μετάβαση στο περιεχόμενο

Koenigsegg CC8S

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Koenigsegg CC8S

Μια παρουσίαση του Koenigsegg CC8S στο Σαλόνι της Γενεύης τον Μάρτιο του 2015
Σύνοψη
Κατασκευαστής Koenigsegg
Παραγωγή2002 — 2003
6 αντίτυπα
ΣυναρμολόγησηÄngelholm, Σουηδία
ΣχεδιαστήςΚρίστιαν Φον Κόενιγκσεγκ
και David Crafoord
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΣπορ υπεραυτοκίνητο
Αμάξωμα2-θέσιο targa κουπέ
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας στο κέντρο, πίσω κίνηση
ΠλατφόρμαKoenigsegg CC
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας4.700 cm³ V8 βενζίνης
Μετάδοση6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο διπλού συμπλέκτη
Χωρητικότητα καυσίμου80 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.659 χιλιοστά
Μήκος4.191 χιλιοστά
Πλάτος1.989 χιλιοστά
Ύψος1.069 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.175 κιλά
Χρονολόγιο
Επόμενο μοντέλοKoenigsegg CCR

Το Koenigsegg CC8S είναι ένα κεντρομήχανο σπορ υπεραυτοκίνητο (supercar) υψηλών επιδόσεων, που παρήχθη από τη σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία Koenigsegg το 2002 και το 2003. Το όνομά του, σημαίνει CC V8 Supercharged και ήταν το πρώτο, χρονολογικά, αυτοκίνητο που κατασκεύασε η εταιρεία.

Το όχημα αυτό αποτελεί την έκδοση παραγωγής του πρωτότυπου Koenigsegg CC. Με την παρουσίασή του, απέσπασε πολύ θετικές κριτικές, ενώ το 2002 γράφτηκε επίσημα στο βιβλίο Γκίνες ως το αυτοκίνητο παραγωγής με τον δυνατότερο κινητήρα, καθώς απέδιδε 488 kW / 655 ίππους. Το πρώτο CC8S κατασκευάστηκε το 2002 και παρουσιάστηκε στην Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 2003. Συνολικά κατασκευάστηκαν 6 οχήματα κατά την χρονική περίοδο 2002 - 2003, εκ των οποίων τα 2 ήταν δεξιοτίμονα, ενώ αντικαταστάθηκε από το ακόμα ισχυρότερο Koenigsegg CCR, το οποίο παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 2004.[1][2]

Η ιδέα για την κατασκευή ενός σουηδικού υπεραυτοκινήτου (supercar) υψηλών επιδόσεων προήλθε από τον Κρίστιαν Φον Κόενιγκσεγκ, τον ιδρυτή της αυτοκινητοβιομηχανίας Koenigsegg, ο οποίος ξεκινώντας το 1994 σε ηλικία μόλις 22 ετών, και με περιορισμένους τότε πόρους, κατασκεύασε ένα πρωτότυπο αυτοκίνητο (concept car), το Koenigsegg CC, το οποίο και παρουσίασε στο Φεστιβάλ των Καννών το 1997. Οι καλές κριτικές και το ενδιαφέρον του κόσμου ήταν αυτό που έδωσε κίνητρο στον Κόενιγκσεγκ να συνεχίσει τη δουλειά του, εξελίσσοντας το πρωτότυπο όχημά του σε μοντέλο παραγωγής. Τρία χρόνια αργότερα, στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 2000, η Koenigsegg παρουσίασε το πρώτο CC8S, αρχικά ως ένα αυτοκίνητο προ-παραγωγής, το οποίο παρουσιάστηκε ως ένα δείγμα για το πως θα είναι το πραγματικό όχημα παραγωγής.

Με βάση το πρώτο αυτό CC8S, η Koenigsegg έλαβε και τις πρώτες της παραγγελίες. Συνολικά χρειάστηκαν 5 χρόνια εξέλιξης για να μετατραπεί το πρωτότυπο Koenigsegg CC σε όχημα κανονικής παραγωγής.[2][3]

Σχεδίαση και αμάξωμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ολόκληρη η σχεδίαση του CC8S έγινε από την ίδια την εταιρεία και στηρίχτηκε πάνω στο πρωτότυπο Koenigsegg CC. Στόχος ήταν η δημιουργία ενός αυτοκινήτου με μινιμαλιστικό σχεδιασμό, αλλά ταυτόχρονα λειτουργικό και όμορφο. Ο αποτελεσματικός σχεδιασμός του οχήματος είχε ως αποτέλεσμα ο αεροδυναμικός συντελεστής οπισθέλκουσας Cd να κυμαίνεται σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα για την τότε εποχή, μόλις στο 0,297.

Σχεδιαστικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τόσο την ίδια την εταιρεία όσο και το CC8S, είναι η αποσπώμενη οροφή τύπου Targa, καθώς και οι διεδρικές πόρτες, που η ίδια ονομάζει Dihedral synchro-helix doors.

Το Koenigsegg CC8S διαθέτει 2 πόρτες και μπορεί να φιλοξενήσει έως 2 άτομα. Επίσης διαθέτει αποσπώμενη οροφή τύπου Targa, για την οποία έχει προβλεφθεί ειδικός χώρος αποθήκευσης στο μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου. Το σασί είναι κατασκευασμένο από ανθρακόνημα, προσφέροντας έτσι χαμηλό βάρος σε συνδυασμό με υψηλή στρεπτική ακαμψία, αλλά και αυξημένη προστασία για τους επιβάτες. Μάλιστα αν και σπορ αυτοκίνητο, ο χώρος αποσκευών του φτάνει τα 120 λίτρα.[4]

Κίνηση στο Koenigsegg CC8S δίνει ένας υπερτροφοδοτούμενος V8 κινητήρας της Ford, με 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο, ο οποίος αποδίδει ισχύ 655 ίππους (488 kW) στις 6.800 στροφές το λεπτό και 75 κιλά (750 N·m) ροπής στις 5.000 στροφές το λεπτό, ενώ η κόκκινη ζώνη στο στροφόμετρο ξεκινάει στις 7.250 στροφές το λεπτό. Η χωρητικότητα του κινητήρα είναι 4.700 κυβικά εκατοστά ενώ ζυγίζει 210 κιλά. Επίσης, η συμπίεση του βρίσκεται στο 8,6:1 ενώ η πίεση υπερπλήρωσης του υπερσυμπιεστή βρίσκεται στα 1,2 Bar.[5]

Για την μεταφορά όλης αυτής της δύναμης στους τροχούς έχει επιλεχτεί ένα 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, το οποίο αναπτύχθηκε από την εταιρεία Cima.[6]

Στον τομέα της πέδησης, έχουν επιλεγεί εξαπίστονα φρένα εμπρός με αεριζόμενους δίσκους 340 χιλιοστών και τετραπίστονα φρένα πίσω επίσης με αεριζόμενους δίσκους στα 315 χιλιοστά.[7]

Τροχοί και ελαστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την στέγαση των τεράστιων αυτών δαγκανών έχουν αναλάβει ζάντες 18 ιντσών εμπρός (18” x 9,0”) και 20 ιντσών πίσω (20” x 12,5”), κατασκευασμένες από μαγνήσιο, με ελαστικά Michelin Pilot Sport 2 διαστάσεων 255/40 ZR 18 και 335/30 ZR 20 αντίστοιχα. Επίσης, να σημειωθεί ότι το τιμόνι του CC8S είναι 2,7 στροφών.[8][9]

Εκτιμήσεις κατασκευαστή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Επιτάχυνση 0-100 χλμ./ώρα : 3,5 δευτερόλεπτα.
  • Μέγιστη ταχύτητα : 390 χλμ./ώρα.
  • 400 μέτρα από στάση : 10 δευτερόλεπτα, με ταχύτητα εξόδου 217 χλμ./ώρα.
  • Φρενάρισμα από 100 χλμ./ώρα : 32 μέτρα (100 - 0 χλμ./ώρα).[10]
  1. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 
  2. 2,0 2,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 
  3. https://www.koenigsegg.com/koenigsegg[νεκρός σύνδεσμος] history/
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 
  5. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 
  6. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 
  7. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 
  8. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 
  9. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 
  10. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019.