Σεληνιακή θάλασσα

Μείζονες θάλασσες και κρατήρες

Η σεληνιακή θάλασσα (mare /ˈmɑːreɪ) είναι μεγάλες, σκοτεινόχρωμες, βασαλτικές πεδιάδες της Σελήνης, που σχηματίστηκαν από αρχαίες ηφαιστειακές εκρήξεις. Ονομάστηκαν maria, λατινικά «θάλασσες», από πρώιμους αστρονόμους που τις εξέλαβαν ως πραγματικές θάλασσες. Αντανακλούν λιγότερο το ηλιακό φως εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητας των πετρωμάτων τους σε σίδηρο και συνεπώς φαίνονται σκοτεινότερες. Οι θάλασσες καλύπτουν το 16% της σεληνιακής επιφάνειας, κυρίως της ορατής πλευράς. Οι λιγοστές θάλασσες της αόρατης από τη Γη πλευράς, είναι πολύ μικρότερες και βρίσκονται κυρίως μέσα σε μεγάλους κρατήρες. Η παραδοσιακή ονοματολογία για τη Σελήνη περιέχει και έναν oceanus (ωκεανό), τον Ωκεανό των Καταιγίδων, όπως επίσης και χαρακτηριστικά όπως η lacus (λίμνη), palus (έλος) και sinus (κόλπος). Και τα τρία τελευταία είναι μικρότερα από τις συνήθεις θάλασσες, αλλά έχουν την ίδια φύση και χαρακτηριστικά.