Λουί Περγκώ

Λουί Περγκώ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Louis Pergaud (Γαλλικά)
Προφορά
Γέννηση	22  Ιανουαρίου 1882 Μπελμόν
Θάνατος	8  Απριλίου 1915 Fresnes-en-Woëvre
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Γαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Σπουδές	École normale
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας ποιητής σεναριογράφος δάσκαλος μυθιστοριογράφος
Αξιοσημείωτο έργο	Ο πόλεμος των κουμπιών From Goupil to Margot: a story of animals
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	βραβείο Γκονκούρ (1910)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Λουί Περγκώ (γαλλικά: Louis Pergaud) (1882 -1915) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος. Το πιο αξιοσημείωτο έργο του είναι το μυθιστόρημα Ο Πόλεμος των κουμπιών (1912), έργο που έχει εκτυπωθεί περισσότερες από 30 φορές, έχει διασκευαστεί 5 φορές σε ταινία και περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα σπουδών του γαλλικού γυμνασίου.

Ο Λουί Περγκώ σκοτώθηκε κατά τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο σε ηλικία 33 ετών.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Λουί Περγκώ γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1882 στο χωριό Μπελμόν του νομού Ντου, κοντά στη Μπεζανσόν. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος από το 1877 και η μητέρα του κόρη αγροτών από την ίδια κοινότητα. Ήταν ο μικρότερος από τρία παιδιά και βρέθηκε ορφανός σε ηλικία 18 ετών, με τον πατέρα και τη μητέρα του να έχουν πεθάνει με διαφορά ενός μήνα το 1900. Ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του, σπούδασε και αποφοίτησε το 1901, τρίτος στην τάξη του, στη συνέχεια διορίστηκε δάσκαλος στο χωριό Ντυρν στον ίδιο νομό το 1901.

Πρώιμα γραπτά

Το πατρικό σπίτι του Περγκώ

Το 1903 παντρεύτηκε την Μαρτ Καφό, δασκάλα σε γειτονικό χωριό. Τον Απρίλιο του 1904, εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, Η Αυγή. Το 1905, με τον διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους στη Γαλλία, ο Περγκώ μετατέθηκε σε γειτονικό χωριό, όπου η άφιξη ενός δασκάλου για τον οποίο υπήρχε η φήμη ότι ήταν σοσιαλιστής και αντικληρικός προκάλεσε διαμαρτυρίες στον τοπικό πληθυσμό. Η άρνηση του Περγκώ να παρακολουθήσει τη λειτουργία και να διδάξει το καθολικό δόγμα είχε ως αποτέλεσμα να επιδεινώσει τις εντάσεις.

Το 1907, εγκατέλειψε τη γυναίκα του. Μετακόμισε στο Παρίσι, εργάστηκε ως υπάλληλος και στη συνέχεια ως δάσκαλος σε δημοτικό σχολείο, αφιερώνοντας τον ελέυθερο χρόνο του στο μεγάλο πάθος του: τη συγγραφή. Ως συγγραφέας, βασίστηκε στις αναμνήσεις της πατρίδας του, της Φρανς-Κοντέ, για να συνθέσει σχεδόν όλα τα έργα του. Η πεζογραφία του Περγκώ θεωρείται ότι αντανακλά τις επιρροές του ρεαλιστικού μυθιστορήματος, μερικές φορές ακόμη και του νατουραλιστικού αλλά και του παρακμιακού και συμβολιστικού κινήματος. Το 1908 πήρε διαζύγιο και το 1910 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά.

Αναγνώριση

Ο Περγκώ με στρατιωτική στολή

Το πρώτο του πεζογραφικό έργο εμφανίστηκε στο περιοδικό Ερμής της Γαλλίας το 1910. Αυτή η συλλογή διηγημάτων με τίτλο De Goupil à Margot και υπότιτλο Ιστορίες ζώων έλαβε το βραβείο Γκονκούρ την ίδια χρονιά. Μ' αυτό το έργο καθιερώθηκε ως λογοτέχνης με θέμα τα ζώα. Ορισμένοι κριτικοί το είδαν ως έκφραση των ομοιοτήτων μεταξύ των ανήθικων ενστίκτων των ζώων και των ανήθικων δραστηριοτήτων των ανθρώπων. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας του το 1902 ανέπτυξε ένθερμο αντιμιλιταρισμό.

Το 1911 κυκλοφόρησε η δεύτερη συλλογή διηγημάτων του με θέμα τα ζώα.

Το 1912, έγραψε το μυθιστόρημα Ο Πόλεμος των κουμπιών, με θέμα παιδικές αντιπαλότητες μεταξύ αγοριών δύο γειτονικών χωριών σε κάθε έναρξη της σχολικής χρονιάς. Αυτός ο πόλεμος παίρνει μια μάλλον ιδιαίτερη μορφή: εκτός από ξυλοδαρμούς και βρισιές, στους «ηττημένους» κατάσχονταν τα κουμπιά των ρούχων ως τρόπαια, πριν τους στείλουν σπίτι τους. Το μυθιστόρημα ξεκινά με χιούμορ και αθωότητα, αλλά γίνεται όλο και πιο σκληρό καθώς η γραμμή μεταξύ παιχνιδιού και πραγματικότητας είναι θολή. Ο Πόλεμος των Κουμπιών ασχολείται επίσης με κοινωνικοπολιτικά θέματα της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας: τη σύγκρουση μεταξύ της Εκκλησίας και του αντικληρικού κινήματος, το πνεύμα της διεκδίκησης των χαμένων (μετά τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870) εδαφών της Αλσατίας και της Λωρραίνης, την αγωγή του πολίτη κ.λπ.

Το 1913 εμφανίστηκε το Μυθιστόρημα του Μιρώ, κυνηγετικού σκύλου. Ο Περγκώ έγραψε πολλές άλλες ιστορίες για την αγροτική ζωή και το ζωικό βασίλειο, που δημοσιεύτηκαν μετά θάνατον.

Α' Παγκόσμιος Πόλεμος και θάνατος

Αναμνηστική πλακέτα στο σπίτι του συγγραφέα στο Παρίσι

Τον Αύγουστο του 1914, ο Λουί Περγκώ επιστρατεύθηκε στον γαλλικό στρατό ως λοχίας, και ανθυπολοχαγός το 1915, στο 166ο σύνταγμα πεζικού που στάθμευε στο Βερντέν. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής εισβολής, υπηρέτησε στη Λωρραίνη, στο δυτικό μέτωπο.

Από τις 3 Αυγούστου 1914 έως τις 6 Απριλίου 1915, έγραψε ένα Ημερολόγιο Πολέμου, το οποίο δημοσιεύτηκε ολόκληρο το 2011. Από τις σημειώσεις του και την αλληλογραφία με τη σύζυγό του συνάγεται ότι ο αρχικά ενθουσιασμένος Περγκώ, λόγω της διάρκειας, της σκληρότητας και της φρίκης του πολέμου επανήλθε στον αντιμιλιταρισμό του πριν από την επιστράτευση.

Στις 6 Απριλίου 1915, το σύνταγμά του εξαπέλυσε επίθεση κατά των γερμανικών γραμμών κοντά στο Βερντέν, μετά την οποία αναφέρθηκε ως αγνοούμενος. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Περγκώ τραυματίστηκε, Γερμανοί στρατιώτες τον μετέφεραν με μερικούς άλλους Γάλλους σε προσωρινό νοσοκομείο, το οποίο καταστράφηκε από επίθεση του γαλλικού στρατού στις 8 Απριλίου 1915. Ο Περγκώ και πολλοί συμπατριώτες του ήταν μεταξύ των θυμάτων, αν και οι σοροί τους δεν βρέθηκαν ποτέ.