Κερασιά
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Κερασιά | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Κερασιές στην Ουάσινγκτον
| ||||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||||||
| Prunus avium (Προύμνη των πτηνών) Λινναίος, 1755 |
Η κερασιά είναι αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό που ανήκει στο γένος Προύμνη και υπογένος Κέρασος (Prunus subg. Cerasus), στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae) και είναι συγγενής της βυσσινιάς.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι φυλλοβόλο δέντρο, με ύψος που φτάνει και τα είκοσι μέτρα. Έχει την επιστημονική ονομασία Prunus avium (Προύμνη των πτηνών). Καταγωγή του είναι η περιοχή του Καυκάσου και έφτασε στην Ευρώπη πολύ γρήγορα ενώ όλες οι ποικιλίες της προέρχονται από την αγριοκερασιά, που χρησιμοποιείται για τον πολλαπλασιασμό της και σήμερα μέσω εμβολιασμού. Από φυσικό υβρίδιο κερασιάς προήλθε η βυσσινιά.
Έχει γκρι και λείο κορμό, όρθια κλαδιά και μεγάλα, ελλειψοειδή φύλλα ενώ τα άνθη της είναι μεγάλα και λευκά, οργανωμένα σε ταξιανθίες και φύονται ανά 3-6 σε κάθε οφθαλμό.
Καλλιέργεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η κερασιά καλλιεργείται για το νόστιμο καρπό της, το κεράσι, ενώ υπάρχουν και ποικιλίες που καλλιεργούνται ως καλλωπιστικά δέντρα. Χρησιμοποιείται όμως και το ξύλο της, που είναι ανθεκτικό στην υγρασία, στην κατασκευή επίπλων, αλλά και μουσικών οργάνων και ηχείων, καθώς δίνει καλύτερη ακουστική.
Η κερασιά ζει συνήθως εξήντα χρόνια και η καρποφορία αρχίζει από τον τέταρτο χρόνο της ζωής της, ενώ μεγάλες αποδόσεις έχει μετά τον εικοστό χρόνο. Ανθίζει σχετικά νωρίς και έτσι είναι δυνατό να υποστεί ζημιές στους ανθούς της από παγετό ή δυνατό ψύχος. Ευδοκιμεί σε διάφορους τύπους εδαφών και προτιμά κυρίως αυτά που δεν περιέχουν ασβέστιο. Πριν να δημιουργηθεί ένας κερασεώνας πρέπει να γίνει βαθύ όργωμα και καλή κατεργασία του εδάφους.
Ποικιλίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες κερασιάς που βασικά χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, αυτές που έχουν απαλή σάρκα και αυτές που έχουν τραγανή. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται αρκετές ποικιλίες ενώ τα κεράσια που παράγονται θεωρούνται εξαιρετικής ποιότητας. Πιο γνωστές ποικιλίες είναι η κερασιά Ρουπκόβου, που παράγει τα τραγανά κεράσια της Έδεσσας, η πετροκερασιά, με τα τραγανά και νόστιμα πετροκέρασα που φέρουν μία χαρακτηριστική γραμμή στο μέσο του καρπού και η κερασιά των βοδενών με τα μεγάλα και νόστιμα κεράσια. Τα κεράσια που παράγονται από τις πιο πάνω ποικιλίες, εκτός από την εγχώρια κατανάλωση, εξάγονται. Άλλες ποικιλίες είναι η τραγανή Βόλου, η Ναπολέων, που έχει μεγάλη παραγωγή κερασιών και η καλλιέργεια της αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια και η φράουλα Βόλου.
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Τουρκία είναι πρώτη στον κόσμο σε παραγωγή κερασιών. Ακολουθούν οι ΗΠΑ, το Ιράν, η Ουκρανία, η Γερμανία και η Ιαπωνία. Η Ελλάδα έχει την δέκατη θέση στον κόσμο, με σαράντα τρεις χιλιάδες τόνους κάθε χρόνο.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λεξιλογικός ορισμός του κερασιά στο Βικιλεξικό
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Prunus avium στο Wikimedia Commons
