Ίλια Γκολόσοφ

Ίλια Γκολόσοφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	19ιουλ. / 31  Ιουλίου 1883γρηγ. Μόσχα
Θάνατος	29  Ιανουαρίου 1945 Μόσχα
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά
Σπουδές	Σχολή ζωγραφικής, γλυπτικής και αρχιτεκτονικής της Μόσχας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αρχιτέκτονας
Εργοδότης	Αρχιτεκτονικό Ινστιτούτο Μόσχας
Αξιοσημείωτο έργο	Zuev Workers' Club
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ίλια Γκολόσοφ (1883, Μόσχα - 1945, Μόσχα) ήταν Ρώσος Σοβιετικός αρχιτέκτονας. Ηγέτης του κονστρουκτιβισμού τα έτη 1925-1931, ο Ίλια Γκολόσοφ αργότερα ανέπτυξε το δικό του στυλ του μετα-κονστρουκτιβισμού.

Καριέρα

Εκπαίδευση, Πρώτος παγκόσμιος Πόλεμος, Ρώσικη Επανάσταση

Ο Ίλια Γκολόσοβ γεννήθηκε στη Μόσχα. Ο πατέρας του ήταν ιερέας και ο αδελφός του Παντελεήμων Γκολόσοφ ήταν και αυτός αρχιτέκτονας. Σπούδασε στο Moscow Stroganov Industrial Art College και το 1907 εισήχθη στο Moscow School of Painting, Sculpture and Architecture από όπου αποφοίτησε το 1912. Ως φοιτητής και αμέσως μετά την αποφοίτηση του, δούλεψε ως βοηθός για ορισμένους αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες, ερεύνησε αρχιτεκτονικά μνημεία και συμμετείχε στην παραγωγή βιβλίων. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε ως μηχανικός του στρατού χτίζοντας ποικίλες κατασκευές για τις δυνάμεις της οπισθοφυλακής. Το 1918, ο Γκολόσοφ εντάχθηκε στο Κρατικό Αρχιτεκτονικό Γραφείο της Μόσχας (Moscow state architectural studio) όπου ήταν επικεφαλής ο νεοκλασσικιστής Ιβάν Ζολτόφσκι και παρέμεινε μαζί του σε ολη τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου, ενώ ταυτόχρονα δίδασκε στο MVTU και στη VkhUTEMAS.

Συμβολικός Ρομαντισμός (1918-1925)

Η δουλειά του Γκολόσοφ κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου και των Πρώτων χρόνων της Νέας Οικονομικής Πολιτικής του Λένιν περιορίστηκε σε έργα σχεδιασμού για την πόλη, αρχιτεκτονικής τοπίου και επισκευών. Η δεκαετία των εχθροπραξιών (1914-1922) προκάλεσε απροσδόκητη έκβαση για το επάγγελμα του αρχιτέκτονα στη Ρωσία. Για τους αδελφούς Γκολόσοφ η πρώτη τους ευκαιρία για να χτίσουν κάτι προέκυψε όταν ήταν ήδη 40 ετών. Η «νέα γενιά» ήταν στην πραγματικότητα ώριμοι άνδρες με κλασσική προεπαναστατική εκπαίδευση. Η επόμενη γενιά (Ιβάν Λεονίντοφ και η τάξη του 1929) είχε μόλις αρχίσει την πανεπιστημιακή της εκπαίδευση.

Ο Ίλια Γκολόσοφ συμμετείχε σε πολυάριθμους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς της δεκαετίας του ’20, αρχής γενομένης από το διαγωνισμό που αφορούσε το Palace of Labour το 1923. Ο Γκολόσοφ ανέπτυξε ένα προσωπικό σχεδιαστικό ύφος σύμφωνα με το οποίο το κτίριο έπρεπε να έχει ένα κέντρο μάζας, ένα κυρίαρχο σχήμα και όπου όλα τα μικρότερα σχήματα και οι λεπτομέρειες είναι εξαρτώμενες από αυτό το κυρίαρχο σχήμα. Ο Γκολόσοφ προσδιόρισε αυτό το στυλ ως συμβολικό ρομαντισμό, πολύ πριν από την ένταξη του στο κονστρουκτιβιστικό ρεύμα.

Κονστρουκτιβισμός (1925-1932)

Το 1924, ο Γκολόσοφ εντυπωσιάστηκε από τα σχέδια των αδελφών Vesnin για το Arkos και Leningrad Pravda. Έτσι συμμετείχε στο κονστρουκτιβιστικό κίνημα, από την ίδρυση το Δεκέμβριο του 1925 της ΟΣΑ (Ένωση Σύγχρονων Αρχιτεκτόνων). Τα σχέδια του αυτήν την περίοδο χαρακτηρίζονται από τους προσεκτικά μελετημένους γυάλινους εξωτερικούς τοίχους οι οποίοι δίνουν έμφαση στην εσωτερική δομή του «κυρίαρχου σχήματος». Εκτός από τις πολυάριθμες συμμετοχές του σε διαγωνισμούς, ο Γκολόσοφ χάρη στην τυπική προ-επαναστατική του εκπαίδευση και στη μηχανική του εμπειρία διεύθυνε εργοτάξια. Η πρακτική του αυτή ενασχόληση με την αρχιτεκτονική τον καθιστούσε αρκετά απασχολημένο έτσι ώστε να απέχει από τις θεωρητικές συζητήσεις του 1925-1929 σε αντίθεση με τους θεωρητικούς αρχιτέκτονες Ivan Leonidov και Μοϊσέι Γκίνζμπουργκ.

Όπως ο Selim Khan-Magomedov επεσήμανε: «Δημιούργησε τα καλύτερα παραδείγματα του κονστρουκτιβισμού, αλλά ποτέ δεν υπήρξε ένας αφοσιωμένος κονστρουκτιβιστής. Κατάλαβε ότι οι κονστρουκτιβιστικές θεωρίες έρχονται σε αντίθεση με τις δικές του αρχιτεκτονικές αντιλήψεις των αρχών της δεκαετίας του '20 ... Ο Γκολόσοφ αποδέχτηκε τον κονστρουκτιβισμό ως εξωτερικό περίβλημα, όχι ως ένα ολοκληρωμένο λειτουργικό στιλ». Ωστόσο, για μια σύντομη περίοδο (1925-1928), θεωρείται από τους συναδέλφους του ο ηγέτης του κονστρουκτιβισμού, λόγω της μεγάλης δημοσιότητας των ολοκληρωμένων σχεδίων του, όπως η Λέσχη Εργαζομένων Zuev (1925).

Μετακονστρουκτιβισμός

Το 1932 το κράτος θέλησε να υποστηρίξει τη νεοκλασσική αρχιτεκτονική γλώσσα έναντι της ρωσικής πρωτοπορίας που εκδηλώθηκε κυρίως με τον κονστρουκτιβισμό στην αρχιτεκτονική. Τότε ο Γκολόσοφ επαναπροσδιόρισε το Συμβολικό Ρομαντισμό με την προσαρμογή αφαιρετικά δοσμένων νεοκλασσικών στοιχείων. Ο Γκολόσοφ και οι οπαδοί του, δηλαδή, αντικατέστησαν σκόπιμα αρχιτεκτονικά νεοκλασσικά στοιχεία (κίονες, κιονόκρανα, γείσα, διαζώματα), με δικά τους στοιχεία προκειμένου να διαφοροποιηθούν από τους καθαρούς αναβιωτές του νεοκλασσικισμού όπως ο Zholtovsky. Το πιο χαρακτηριστικό τους στοιχείο ήταν μια τετράγωνη, ραδινή στήλη με απλοποιημένο τετράγωνο κιονόκρανο και βάση. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα (1932-1936) αυτό το νέο στυλ, ο μετα-κονστρουκτιβισμός (postconstructivism, όρος που επινοήθηκε από τον Σελίμ Χαν Μαγκομέντοφ), έγινε το πιο διαδεδομένο στη Σοβιετική Ρωσία.

Κτήρια

Ολοκληρωμένα Κτήρια

• 1912 - ασκούμενος αρχιτέκτονας στο γραφείο της Marian Peretyatkovich και Ivan Rerbergon για τα Northern Insurance Buildings, Μόσχα
• 1923 - Far Eastern Pavilion at the All-Russian Agricultural Exhibition, Μόσχα (κατεδαφισμένο)
• 1926 - Zuev Workers' Club, Μόσχα
• 1931 - Collective House (400-unit apartment building), Ivanovo
• 1932 - Teplobeton apartment building, Spriridonovka Street, Μόσχα
• 1936 - Apartment building, Yauzsky Boulevard, Μόσχα
• 1938 - Trade Union College, Μόσχα
• 1938 - Oktyabrskaya Street apartment block, Νίζνι Νόβγκοροντ

Συμμετοχές σε διαγωνισμούς, μη πραγματοποιημένα σχέδια

• 1923 - Palace of Labour, Μόσχα
• 1924 - USSR pavilion at the Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes
• 1924 - Lenin House of the People, Ivanovo (πρώτο βραβείο ο Grigory Barkhin)
• 1925 - House of Labor, Rostov-on-Don
• 1925 - Textile Building, Μόσχα
• 1926 - Smolensky Market, Μόσχα
• 1926 - Central Telegraph building, Μόσχα (πρώτο βραβείο ο Ivan Rerberg)
• 1926 - Electrobank building, Μόσχα
• 1926 - Rusgertorg building, Μόσχα
• 1928 - Communal housing, Στάλινγκραντ
• 1928 - Dynamo building, Μόσχα (πρώτο βραβείο ο Ivan Fomin)
• 1928 - Azneft oil pump building, Μπακού
• 1928 - Textile mill, Vyazniki
• 1930 - Oblpotrebsoyuz (Regional Cooperative) building, Ivanovo
• 1932 - Palace of the Soviets, Μόσχα (πρώτο βραβείο ο Boris Iofan)
• 1932 - House of Books (Ogiz publishing building), Μόσχα

Βιβλιογραφικές Αναφορές

• Selim Khan-Magomedov, "Pioneers of Soviet Architecture: The Search for New Solutions in the 1920s and 1930s", Thames and Hudson Ltd, 1986
• Cooke, Catherine, (et al.) (1990). Architectural Drawings of the Russian Avant-Garde.
• Kenneth Frampton,Μοντέρνα Αρχιτεκτονική:Ιστορία και Κριτική",εκδόσεις Θεμέλιο

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ilya Golosov στο Wikimedia Commons