Lymffoma ddi-Hodgkin

Lymffoma ddi-Hodgkin

Enghraifft o'r canlynol	dosbarth o glefyd
Math	lymffoma, neoplasm, clefyd y system hematopoietig, clefyd
Arbenigedd meddygol	Hematoleg
Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia

Mae Lymffoma di-Hodgkin (NHL) yn grŵp o ganserau gwaed sy'n cynnwys pob math o lymffoma ac eithrio lymffomata Hodgkin. Gellir adnabod y cyflwr drwy symptomau megis nodau lymff chwyddedig, twymyn, chwysu nosol, colli pwysau a blinder. Ymhlith y symptomau eraill y mae poen ynghylch yr esgyrn, poen yn y frest, neu ymdeimlad o gosi. Mae rhai ffurfiau'n tyfu'n araf tra bod eraill yn tyfu'n gyflym.

Lymffomata yw mathau o ganser sy'n datblygu o lymffosytau, ffurf o gelloedd gwaed gwyn. Mae ffactorau risg yn cynnwys system imiwnedd gwan, afiechydon hunanimíwn, haint Helicobacter pylori, hepatitis C, gordewdra, a'r firws Epstein-Barr. Dosbarthir lymffoma i mewn i bum prif grŵp gan Sefydliad Iechyd y Byd (WHO) a chlustnodwyd un ar gyfer lymffoma Hodgkin. Ymhlith y pedwar grŵp sy'n weddill (NHL) ceir dros 60 math penodol o lymffoma. Gwneir diagnosis drwy archwilio biopsi mêr esgyrn neu nodau lymff. Gellir defnyddio dulliau delweddu meddygol er mwyn canfod penodau a lledaeniad y canser.

Mae'r driniaeth a roddir yn ddibynnol ar natur y lymffoma, hynny yw cyflymder ei dyfiant a'i lledaeniad. Ymhlith y triniaethau posib y mae cemotherapi, therapi ymbelydredd, imiwnotherapi, therapi targedig, trawsblannu celloedd bonyn, llawdriniaeth, neu archwiliadau cyson. Os ceir tewhad ormodol yn y gwaed o ganlyniad i wrthgorffynnau, gellir defnyddio plasmapheresis. Rhaid nodi hefyd bod therapïau ymbelydredd a rhai rhaglenni cemotherapi'n medru cynyddu'r risg o ddatblygu canser eraill, ynghyd â chlefyd y galon neu broblemau nerfol dros gyfnod o ddegawdau wedi'r driniaeth.

Yn 2015 roedd gan oddeutu 4.3 miliwn o bobl yn dioddef o Lymffoma ddi-Hodgkin yn fyd-eang, a bu farw 231,400 ohonynt yn yr un flwyddyn. Mae'r cyflwr yn effeithio ar 2.1% o boblogaeth yr Unol Daleithiau yn ystod cyfnod o'u bywyd. Yn fwy aml na pheidio, gwneir diagnosis mewn unigolion rhwng 65 a 75 mlwydd oed. Mae 71% o ddioddefwyr yn yr Unol Daleithiau yn goroesi dros bum mlynedd wedi diagnosis.