Jelena Guskova
| Jelena Guskova | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 23. septembar 1949. Moskva, Sovjetski Savez |
| Polje | Historija |
| Institucija | Univerzitet u Novom Sadu |
| Alma mater | Univerzitet u Beogradu |
Jelena Jurjevna Guskova (ruski: Елена Юрьевна Гускова; rođena 23. septembra 1949) jest ruska historičarka i članica Srpske akademije nauka i umjetnosti.
Jedna je od naučnika koji zapadne zemlje okrivljuju ne samo za raspad Jugoslavije već i za nasilje koje ga je pratilo.[1] Članica je i Senata Republike Srpske.[2] Javno je iznijela mišljenje da Briselski sporazum (2013) koji je potpisala Vlada Srbije u aprilu 2013. indirektno priznaje Kosovo kao nezavisnu državu.[3]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođena je 23. septembra 1949. u Moskvi. Godine 1972. diplomirala je na Historijskom fakultetu Moskovskog državnog univerziteta na Katedri za historiju južnih i zapadnih Slavena. Na istom fakultetu je magistrirala na tezi o društveno-ekonomskom razvoju Srbije sredinom 19. vijeka, gdje je 1990. odbranila doktorsku disertaciju o društveno-političkim organizacijama i samoupravnom sistemu SFRJ.
Godine 1994. radila je kao stručnjak za Balkan u sjedištu mirovnih snaga UN-a u bivšoj Jugoslaviji u Zagrebu. Od 1972. do 2002. radila je u Institutu za informacije društvenih nauka Ruske akademije nauka kao vodeći naučni saradnik, a istovremeno je radila u Institutu za slavistiku Ruske akademije nauka kao šef Centra za savremenu balkansku krizu. U tom Institutu radi kontinuirano od 2002. kao rukovodilac.
Predavala je na Moskovskom državnom univerzitetu Lomonosov (1993, 1995, 1998, 2001 i 2003), Irkutskom državnom univerzitetu (1993), Permskom državnom univerzitetu (1995), Diplomatskoj akademiji Ministarstva inostranih poslova Ruske Federacije (2002). ), Uralskom državnom univerzitetu (2005) i Državnom univerzitetu humanističkih nauka Ruske akademije nauka. Sva njena dosadašnja predavanja bila su posvećena historiji Jugoslavije. Historiografski, proučavala je prilike na Balkanu tokom druge polovine 20. vijeka, opšte nesuglasice u višenacionalnim državama, međudržavne odnose, spoljnu politiku Rusije prema Balkanu itd.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Charles W. Ingrao; Thomas Allan Emmert (15. 9. 2012). Confronting the Yugoslav Controversies: A Scholars' Initiative. Purdue University Press. str. 155. ISBN 978-1-55753-617-4. Pristupljeno 5. 6. 2013.
Some authors, such as Russian historian Elena Guskova and Polish political scientist Marek Waldenberg, blame the West not only for
- ^ "Članovi Senata". predsjednikrs.net. Arhivirano s originala, 9. 7. 2014. Pristupljeno 5. 6. 2013.
- ^ "Смиља Аврамов: Споразум Београда и Приштине индиректно признање самопроглашеног Косова". Novinar Online. SRNA. Pristupljeno 30. 10. 2013.
“Тим споразумом погажена је Повеља УН, али и Устав Србије”, закључила је српски експерт за међународно право Смиља Аврамов.[This agreement violates the Charter of UN and also the Constitution of Serbia]
