Mont d’an endalc’had

skiant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Anv-kadarn

skiant /ˈskiːãnt/ benel (liester : skiantoù)

  1. spered
    • Un dro bennak, e-keit m'edomp o kerzhout war du ar Savane e voe paket ur poñsin dihenchet gant ar soner Jul Gouriadeg eus Gwipavaz, ur paotrig berr awalc'h e spered, rak am eus aon bras lakaet e oa bet dezhañ e damm skiant el lec'h ma teu ar vioù e-maez ar yar. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 93.)
  2. kaout skiant d'ober un dra
  3. prenañ skiant ( gwelout skiant prenet )
  4. koll e skiant: koll e spered
    • Me zo erru prest da goll ma skiant ganit-te, TBP 2/472
  5. sevel skiant (da ub)
    • Evel-se e savo skiant dit. TBP 2/472
  6. dont skiant (da ub, en ub)

Gerioù kevrennek

Deveradoù