skiant
Neuz
Brezhoneg
Anv-kadarn
skiant /ˈskiːãnt/ benel (liester : skiantoù)
- spered
- Un dro bennak, e-keit m'edomp o kerzhout war du ar Savane e voe paket ur poñsin dihenchet gant ar soner Jul Gouriadeg eus Gwipavaz, ur paotrig berr awalc'h e spered, rak am eus aon bras lakaet e oa bet dezhañ e damm skiant el lec'h ma teu ar vioù e-maez ar yar. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 93.)
- kaout skiant d'ober un dra
- prenañ skiant ( gwelout skiant prenet )
- Prenañ ur gwennegad skiant
- koll e skiant: koll e spered
- Me zo erru prest da goll ma skiant ganit-te, TBP 2/472
- sevel skiant (da ub)
- Evel-se e savo skiant dit. TBP 2/472
- dont skiant (da ub, en ub)