Mont d’an endalc’had

lezenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn 1) (1499) Laesen er C'hatolikon[1]. Deveret eus un amprestadenn digant ar galleg kozh leis, memes ster.[2]
(Anv-kadarn 2) Deveret eus « lez », amprestet digant ar galleg kozh lez « ribl » a gaver bremañ e-giz adverb en anvioù-lec'h « tost », eus ar ger latin latus.[3]

Anv-kadarn 1

lezenn /ˈleː.zɛn/ benel (liester lezennoù)

  1. Reolenn, pe hollad reolennoù, a ranker sentiñ outi, embannet gant uhelañ pennadurezh ur Stad hag a aotre pe a zifenn traoù.

Deveradoù

Troidigezhioù

Anv-kadarn 2

lezenn /ˈleːzɛn/ benel (liester lezennoù)

  1. Rann eus un dachenn douar, ur vro, hag all zo war an harzoù anezhañ
    • War lezenn an hent delioù an drein hag ar raden a oa goloet gant un troc'had poultr gwenn. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)
    • hag ar velionenn en em andore e geot al lezennou J. Riou

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :