Mont d’an endalc’had

leue

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Ul leue

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatholicon (1499): lue.[1]
Da geñveriañ gant an anvioù-kadarn llo e kembraeg, leugh e kerneveureg, lao en iwerzhoneg ha laogh e skoseg.
Dont a ra eus ar ger keltiek *lāφigos, furm vihanaat savet diwar ar wrizienn indezeuropek *leh₂p- « chatal » a gaver er gerioù lopë « buoc'h » en albaneg ha lùops « chatal » e latveg.[2]

Anv-kadarn

leue /ˈløːe/, /ˈlɥe/, /ˈleː/, /ˈlɛj/[3] gourel furm vihanaat : leukig, (liester leueoù) kaout ul leue, leueoù

  1. Hini bihan ar vuoc'h hag an tarv.
    gouelañ evel ul leue war-lerc'h e vamm
  2. bezañ ul leue en ur vuoc'h
  3. bezañ ul leue gant ur vuoc'h
  4. bezañ gant droug he leue
  5. bezañ leue e vamm : atav tostik-tost d'e vamm, evel ur bugel aonik;
  6. leue-dour : ul leue leun e benn a zour: brasoc'h eo e benn eget na dleje bezañ;
    leue geot
    • Degas ur penn leue d’ar gêr, bezañ rasket en un arnodenn.
  7. leueiouaj, pe leueouaj, a vez graet eus al leueoù ganet er memes bloaz;
  8. kig leue , a vez keginet ha debret
  9. leuegen: kroc'hen leue
  10. leue-mor: un anv a vez graet eus ar reunig.
  11. arouez ar sotoni
  12. bezañ ul leue: bezañ sot
  13. leue brizh

Eilstummoù

loue, le

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « leue » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia

Daveoù

Roll an daveoù :

  1. Jehan Lagadeuc, Lue, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, 1499, war lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.
  2. Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyden, Brill, 2009, p. 231-32.
  3. Carte n°355 "veau" du Nouvel Atlas Linguistique de Basse-Bretagne.