Mont d’an endalc’had

gwin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (guin).
Amprestet digant ar ger latin uinum.
Meneget er C'hatholicon (1499): Guin.[1]
Da geñveriañ gant ar gerioù gwin en kembraeg, gwyn en kerneveureg.

Anv-kadarn

gwin /ˈɡɥiːn/[2], /ˈd͡ʒɥiːn/[3], , /ˈdʲɥin/[4], /ˈgwin/[5], /ˈd͡ʒɥẽɲ/[6] gourel (liester : gwinoù)

  1. Died alkoolek fardet gant chug rezin lakaet e go.
    • Gwin gwenn. Gwin ruz.
    • Digant ur mignon eo gwell kaout dour / Eget gwin digant enebour.— (Dictionnaire breton-français, Troude, p. 813.)
  2. reiñ gwin da ub: skeiñ gantañ ken e wado
  3. gwin glesker: dour
  4. gwin mouar: chug mouar

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « gwin » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia


Kembraeg

Anv-kadarn

gwin gourel, liester gwinoedd

  1. Gwin.

Daveoù

Roll an daveoù :

  1. Jehan Lagadeuc, Guin, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, 1499, war lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.
  2. E Molan, Plougoñ ha Tregon, "gwin" pe "guin" distaget /ˈɡɥiːn/, Banque Sonore des Dialectes Bretons
  3. E Berc'hed, "gwin" pe "guin" distaget /d͡ʒɥiːn/, Banque Sonore des Dialectes Bretons
  4. E Kerrien hag e Molan, "gwin" pe "guin" distaget /ˈdʲɥin/ pe /ˈɟɥin/, Banque Sonore des Dialectes Bretons
  5. En Dre-Nevez, Lopereg, Plouziri, Santeg ha Sant-Riwal, "gwin" distaget /ˈgwin/, Banque Sonore des Dialectes Bretons
  6. E Pluvergad, "gwin" distaget /ˈd͡ʒɥẽɲ/, Banque Sonore des Dialectes Bretons