18 красавіка1923 года на ўстаноўчым сходзе паводле ініцыятывы Фелікса Дзяржынскага было створана першае ў Савецкім Саюзе ведамаснае спартыўнае таварыства «Дынама»[1]. У кнізе Уладзіміра Верхалашына «Дынамаўцы» апісана, як першым энтузіястам стварэння пралетарскага спартыўнага таварыства «Дынама» — працоўным штаба войскаў ДПУ Паўлу Уральцу, Міхаілу Лаўрэнцьеву, Дзмітрыю Іванову, Кірылу Кузьміну і начальніку палітаддзела войскаў ДПУ Леаніду Нядолі-Ганчарэнкі прыйшла ў лютым ідэя стварэння спартыўнага грамадства чэкістаў, і як была абрана назва таварыства[2].
Футбол быў адным з любімых відаў спорту чэкістаў. У пачатку 1920-х гадоў у частках ДПУ і сярод супрацоўнікаў гэтага ведамства былі створаны футбольныя калектывы, якія сабралі многіх здольных ігракоў і якія ўдзельнічалі ў першынствах сярод частак і злучэнняў. Савет зноў створанага Маскоўскага пралетарскага спартыўнага таварыства «Дынама» і яго вучэбна-спартыўны аддзел паставілі пытанне аб стварэнні новай, «інструктарскай», паказальнай каманды, якая павінна была стаць на адзін узровень з наймацнейшымі маскоўскімі камандамі таго часу. Яна павінна была служыць узорам для астатніх каманд ведамства, шукаць свой асаблівы стыль і манеру, перадаваць іх іншым дынамаўскім камандам у нізавых арганізацыях.
Трэба было знайсці энергічнага чалавека, які добра ведае футбол, які здолеў бы запрасіць у шэрагі новай каманды адораных футбалістаў і аб’яднаць іх. Выбар упаў на Фёдара Чулкова, які служыў у тыя гады ў войсках ДПУ. Уладзімір Кузьмін, загадчык вучэбнай часткай грамадства, даведаўся, што Фёдар да прызыву ў войска гуляў за КФС брамнікам і добра ведае шматлікіх футбалістаў Масквы, і пасля размовы з ім вырашыў даручыць яму працэс фарміравання каманды. Чулкоў быў выкліканы для грунтоўнай размовы на Савет. Кандыдатура Чулкова як чалавека, якому даручалася фарміраванне каманды, не выклікала пярэчанняў. Такім чынам, у пачатку красавіку 1923 года перад Чулковым была пастаўлена задача на працягу месяца сфарміраваць каманду, якая магла б супернічаць з тагачаснымі лепшымі камандамі сталіцы. Астатнія тры каманды, якія патрабавалі для дэбюту ў групе наймацнейшых, было вырашана сфарміраваць з лепшых футбалістаў воінскіх частак і цэнтральнага апарату ведамства.
Чулкоў, адкінуўшы такія варыянты, як фарміраванне каманды з маладых камсамольцаў, якія служылі ў ДПУ, і спробы запрашэння вядомых футбалістаў з вядучых каманд, вырашыў запрасіць у «Дынама» былых партнёраў па КФС, кар’ера большасці з якіх падыходзіла да канца і якія валодалі вопытам і майстэрствам. Ён разлічваў, што ў іх будзе вучыцца моладзь. У клуб былі запрошаны Васіль Жытароў (экс-ігрок зборнай Расійскай імперыі, удзельнік Алімпіяды 1912; быў абраны капітанам каманды), Міхаіл Дзянісаў, Мікалай Троіцкі і іншыя. Аднак у каманды не было свайго стадыёна, на якім можна было б праводзіць паўнавартасную вучэбна-трэніровачную работу. Былі праблемы і са спартыўным рыштункам — грамадства не магло забяспечыць каманды бутцамі і формай. На першыя матчы дынамаўцы выходзілі ў форме КФС — белыя футболкі з чорным каўнерыкам і чорныя трусы.
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме ФК Дынама Масква
