elur
Vascu
[editar]
Sustantivu
[editar]
inanimáu - nominativu elur, definíu singular elurra, definíu plural /ergativu singular elurrak
Declinación
declinación de elur
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | elur | elurra | elurrak |
| ergativu | elurrek | elurrak | elurrek |
| xenitivu | elurren | elurraren | elurren |
| dativu | elurri | elurrari | elurrei |
| comitativu | elurrekin | elurrarekin | elurrekin |
| benefactivu | elurrentzat | elurrarentzat | elurrentzat |
| causativu | elurrengatik | elurrarengatik | elurrengatik |
| instrumental | elurrez | elurraz | elurrez |
| inesivu | elurretan | elurrean | elurretan |
| locativu | elurretako | elurreko | elurretako |
| adlativu | elurretara | elurrera | elurretara |
| terminativu | elurretaraino | elurreraino | elurretaraino |
| directivu | elurretarantz | elurrerantz | elurretarantz |
| alverbial | elurretarako | elurrerako | elurretarako |
| ablativu | elurretatik | elurretik | elurretatik |
| partitivu | elurrik | ||
| prolativu | elurtzat |