Saltar al conteníu

carbonu

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ kaɾˈβo.nu ]
Etimoloxía: Del llatín carbo, -ōnis (carbón).

Sustantivu

[editar]

masculín singular carbonu sustantivu non cuntable; ensin plural

  1. (Química) Nome del elementu químicu de númberu atómicu 6 y símbolu C, perteneciente al periodu 2 y grupu 14 (grupu del carbonu) de la tabla periódica. Ye un non metal mui abondante na natura que forma compuestos orgánicos combináu col hidróxenu, osíxenu y otros elementos. Nel so estáu puru preséntase en forma de diamante y en forma de grafitu.

Traducciones y equivalencies

[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «carbonu».

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.