Alnitak
 Alnitak | ||
|---|---|---|
 Alnitak (esquina inferior derecha) y la Nebulosa de la Flama. | ||
| Datos d'observación (Dómina J2000.0) | ||
| Constelación | Orión | |
| Ascensión reuta (α) | 05h 40m 45,5s | |
| Declinación (δ) | -07º 56' 34" | |
| Mag. aparente (V) | +2,03 / +4 / +4,2 | |
| Carauterístiques físiques | ||
| Clasificación estelar | O9Ib / O9 / B2III | |
| Masa solar | 20 M☉ | |
| Radiu | (20 R☉) | |
| Índiz de color |
0,14 / ? / -0,01 (B-V) -1,07 (U-B) | |
| Magnitú absoluta | -5,10 | |
| Lluminosidá | 100.000 L☉ | |
| Temperatura superficial | 29.500 ± 1.000 K | |
| Astrometría | ||
| Mov. propiu n'α | 3,19 mas/añu | |
| Mov. propiu en δ | 2,03 mas/añu | |
| Velocidá radial | 18 km/s | |
| Distancia | 700 años lluz (230 pc) | |
| Paralax | 4,43 ± 0,64 mas | |
| Sistema | ||
| Nᵁ de componentes | 3 | |
| Referencies | ||
| SIMBAD | enllaz | |
| Otres designaciones | ||
| ζ Orionis / 50 Orionis / 126 G. Orionis / HR 1948/9, BD-02° 1338 / HD 37742 / SAO 132444 / HIP 26727 / TD1 5127 | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
Alnitak (Dseta Orionis / ζ Ori / 50 Ori) ye un sistema estelar asitiáu na constelación d'Orión. Forma parte del llamáu Cinturón d'Orión xunto a Mintaka (δ Orionis) y Alnilam (ε Orionis) y colles forma'l grupu conocíu como «los trés Maríes», siendo Alnitak la estrella asitiada más al sur. El so nome provién del árabe النطاق an-ninṭāq y significa «El cinturón». Anque primeramente pensábase que s'atopaba a unos 1.500 años lluz del Sistema Solar, la midida de la so paralax pol satélite Hipparcos dio como resultáu una distancia de namái unos 700 años lluz.
Carauterístiques físiques
[editar | editar la fonte]
Alnitak ye un sistema estelar triple, que les sos componentes principales tán dixebraes 2,1 segundos d'arcu. La estrella principal del sistema, Alnitak A, ye de la mesma una estrella binaria, calter recién afayáu en 1998. La componente principal, Alnitak Aa, ye una superxigante azul de tipu espectral O9.5Ib y magnitú aparente +1,89, la más brillosa nel cielu d'esti tipu espectral. Alnitak Ab, 2 magnitúes más tenue, ye igualmente una estrella de tipu O, anque de secuencia principal.
Alnitak Aa ye una estrella bien caliente con una temperatura efectivo de 29.500 ± 1.000 K, 10.000 vegaes más lluminosa que'l Sol nel espectru visible, anque si considérase la importante cantidá de radiación ultravioleta qu'emite, la so lluminosidá ye 100.000 mayor que la solar. La so masa envalórase nunes 20 mases solares. Alnitak ye una fonte de rayos X provenientes del fuerte vientu estelar que sopla a cuasi 2.000 km/s dende la so superficie. Con una edá d'apenes 6 millones d'años, nel so nucleu la fusión del hidróxenu remató y avanza nel so evolución pa convertise nuna superxigante colorada, darréu esplotar como supernova y, n'última instancia, concluyir como estrella de neutrones.
Alnitak B ye tamién una estrella masiva de tipu espectral B2III y magnitú +3,72. Completa una vuelta alredor del par interior cada 1.500 años.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Llista d'estrelles más brilloses
- Llista d'estrelles más grandes conocíes
- Llista d'estrelles más lluminoses
- Llista d'estrelles más masives
Referencies
[editar | editar la fonte]- Alnitak (SIMBAD)
- Alnitak (Jim Kaler, Stars)
- Martins, F.; Escolanu, C.; Wade, G. A.; Donati, J. F.; Bouret, J. C.; Acoriques Collaboration (2012). «Observational effects of magnetism in O stars: surface nitrogen abundances». Astronomy and Astrophysics 538: p. A29. doi:.
- Hummel C.A., White N.M., Elias II N.M., Hajian A.R., Nordgren T.Y. (2000). «ζ Orionis A Is a Double Star». The Astrophysical Journal 540 (2): páxs. L91-L93. doi:.
