Wladimir Semjonowitsch Wyssozki

Dr Wladimir Semjonowitsch Wyssozki (russisch Владимир Семёнович Высоцкий, wiss. Dransliterazioon Vladimir Semënovič Vysockij; * 25. Januar 1938 z Moskau; † 25. Juli 1980 z Moskau) isch e russische Schauspiiler, Dichder und Sänger gsi.

Zwar het s staatlige Melodija-Leibel im Wyssozki sini Blatte verleit, aber dr Liedermacher isch für e sowjetisch Staat en üsserst unbekweeme Sänger und Dichder gsi. In sine Lieder het er au über Theme gsunge, wo s offiziell in dr Sowjetunion gar nit gee het: Brostituzioon, Verbräche und Antisemitismus. Dr Wyssozki isch au hüte no e feste Begriff z Russland und gältet dört as dr grösst Liedermacher im 20. Joorhundert.

Wil e Hufe vo sine Lieder wäge iirem kritische Inhalt vom offizielle Leibel nit veröffentligt worde si, häi d Lüt Doonbandufnaame vo sine Konzärt noch em Samisdat-Brinzip verbräitet und si häi in Millione im ganze Land kursiert. Dr Wyssozki het vor allem vo sine Film- und Theaterangaschemänt gläbt.

Lääbe

Russischi Briefmarke mit em Wladimir Wyssozki druf, 1999, 2 rub. (Michel 761, Scott 6547)

Dr Wladimir Wyssozki isch 1938 z Moskau uf d Wält choo. Wäärend em Zwäite Wältchrieg si är und si Mutter für zwäi Joor uf Busuluk, ere Chliistadt im Ural, evakuiert worde. Vo 1947 bis 1949 het er mit sim Vater gläbt, wo Oberst in dr sowjetische Armee gsi isch, und däm sinere zwäite Frau im dütsche Eberswalde. Dört het er gleert Klavier spiile. Zrugg in Russland het er wider in Moskau gwoont und zwar in dr Bolschoi-Karetny-Gass. Dere het er im Lied „Gde twoi semnadzat let? Na Bolschom Karetnom! …“ („Wo si dini sibzää Joor? In dr Bolschoj-Karetni-Gass!…“) e Dänggmol gsetzt.

1955 isch er mit dr Schuel fertig gsi und het am Kuibyschew-Institut für Bauiääscheniöörwääse studiert, het s Studium aber scho noch äim Semester wider abbroche. 1956 isch er uf d Schauspiilschuel vom Moskauer Kunsttheater, und dört het er au si ersti Frau Isa Schukowa kennegleert. Er het au d Bekanntschaft vom Dichder und Schansonniee Bulat Okudschawa gmacht und isch hüfig bim Schriftsteller Andrei Sinjawski iiglaade gsi. 1960 het er sini erste Theater- und Filmufdritt ghaa. 1961 het er sini zwäiti Frau, d Ljudmila Abramowa, kennegleert und het aagfange, sini erste Lieder schriibe. 1964 isch er Mitgliid vom Ansambel vom Taganka-Theater worde und het zum erste Mol Lieder für e Film gschriibe. 1967 het er die franzöösischi Schauspiilere Marina Vlady kennegleert und het sä im Dezämber 1969 ghürootet. In de 1970er Joor isch er mit em Ansämbel vom Taganka-Theater e baar Mol im Usland gsi, under anderem z Frankriich und in de USA. Am 18. Juli 1980 isch er im Taganka-Theater zum letschte Mol in sinere berüemtiste Rolle ufdräte – as Hamlet.

Am 25. Juli isch dr Wladimir Wyssozki im Alter vo nume 42 in sinere Woonig an Herzversaage gstorbe. Äine vo de Gründ für si früi Dood isch woorschinlig si schweri Alkoholchranket gsi. Am 28. Juli isch dr Wyssozki uf em Wagankowoer Friidhoof begraabe worde. Wil in sällere Zit z Moskau die Olümpische Summerspiil stattgfunde häi und d Füerig vom Staat e politische Ekla uf jede Fall het welle vermiide, isch dr Dood vom Wyssozki in de sowjetische Medie nid erwäänt worde. D Noochricht het sich aber in dr Bevölkerig wie e Lauffüür verbräitet und s Begräbnis isch zur grösste Demonstrazioon z Moskau worde, wo nid vom Staat us organisiert worde isch.

D Muusig

Musikalisch wird dr Wyssozki zu underschiidlige Schaner zellt, zum Bard-Schaner, wo em dütschsproochige Liedermacher äänlig isch, oder zum russische Schanson, eme Schaner vo dr russische Popmuusig, wo stark mit dr russische Halb- und Underwält verbunde. Vergliche mit andere russische Interprete, isch dr Wyssozki au z Dütschland nid umbekannt. S Leibel pläne, wo dr DKP nooch stoot, het in de 1980er und 1990er e baar LPs mit Lieder vom Wyssozki veröffentligt.

1987 het er postum dr Staatsbriis vo dr Sowjetunion überchoo.

Diskografii (Uswaal)

Von der Erde – Und andere Lieder (Pläne, 1980)
Wir drehen die Erde (Pläne, 1988)
Lieder vom Krieg (Pläne, 1995)

Filmografii

1959: Freundinnen (Сверстницы) – Regie: Wassili Ordynski
1961: Der Tolpatsch (Карьера Димы Горина) – Regie: Frunse Dowlatjan, Lew Mirski
1962: Landurlaub (Увольнение на берег) – Regie: Felix Mironer
1962: 713 erbittet Landeerlaubnis (713-й просит посадку) – Regie: Grigori Nikulin
1962: Der Strafstoß (Штрафной удар) – Regie: Weniamin Dorman
1963: Die Lebenden und die Toten (Живые и мёртвые) – Regie: Alexander Stolper
1965: Unser Zuhause (Наш дом) – Regie: Wassili Pronin
1965: На завтрашней улице – Regie: Fjodor Filippow
1965: Die Köchin (Стряпуха) – Regie: Edmond Keosajan
1966: Sturm an der Steilwand (Вертикаль) – Regie: Stanislaw Goworuchin, Boris Durow
1966: Я родом из детства – Regie: Wiktor Turow
1967: Kurze Begegnungen (Короткие встречи) – Regie: Kira Muratowa
1968: Интервенция – Regie: Gennadi Poloka
1968: Es dienten zwei Kameraden (Служили два товарища) – Regie:Jewgeni Karelow
1968: Хозяин тайги – Regie: Wladimir Nasarow
1969: Опасные гастроли – Regie: Georgi Jungwald-Chilkewitsch
1969: Weiße Explosion (Белый взрыв) – Regie: Stanislaw Goworuchin
1972: Четвёртый – Regie: Alexander Stolper
1973: Ein schlechter, guter Mensch (Плохой хороший человек) – Regie: Iossif Cheifiz
1974: Chauffeure in Ketten (Okovani šoferi / Единственная дорога) – Regie: Vladimir Pavlović
1975: Iwan und Marja (Иван да Марья) – Regie: Boris Ryzarew
1975: Бегство мистера Мак-Кинли – Regie: Michail Schweizer
1975: Die Einzige (Единственная) – Regie: Iossif Cheifiz
1976: Wie Zar Peter seinen Mohren verheiratete (Сказ про то, как царь Пётр арапа женил) – Regie: Alexander Mitta
1979: Die schwarze Katze (Место встречи изменить нельзя) (Färnseefilm) – Regie: Stanislaw Goworuchin
1979: Kleine Tragödien (Маленькие трагедии) (Färnseefilm) – Regie: Michail Schweizer

Wärk (Uswaal)

Oksana Bulgakowa, Margit Bräuer (Hrsg.): Zerreißt mir nicht meine silbernen Saiten. 100 Lieder und Gedichte. Aufbau-Verlag, Berlin 1989, ISBN 3-351-01196-2, Mit 20 Fotos, Noten und einer Schallplatte. 540 S. (Zwäisproochig).
Brigitte van Kann (Hrsg.): Wolfsjagd. Gedichte und Lieder. 3. Ufl. Verlag Neue Kritik, Frankfurt/M. 1998, ISBN 3-8015-0210-4 (Zwäisproochig).

Litratuur

Heinrich Pfandl: Textbeziehungen im dichterischen Werk von Vladimir Vysockij. Otto Sagner, München 1993, ISBN 3-87690-546-X (zugl. Dissertation, Universität Graz 1992).
Marina Vlady: Eine Liebe zwischen zwei Welten. Mein Leben mit Wladimir Wyssozki („Vladimir ou le vol arrêté“). Aufbau-Taschenbuch-Verlag, Berlin 1997, ISBN 3-7466-1281-0.

Weblingg

Commons: Wladimir Semjonowitsch Wyssozki – Sammlig vo Multimediadateie

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Wladimir_Semjonowitsch_Wyssozki“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.