Witbloedsel
Witbloedselle, ook bekend as leukosite, is die selle van die immuunsisteem wat die liggaam teen kieme beskerm. Alle witbloedselle ontwikkel uit hematopoietiese selle: multipotente selle (selle wat in verskillende seltipes kan ontwikkel) in die beenmurg. Witbloedselle kom oral in die liggaam voor, veral in die bloed en limfstelsel.
Daar word drie verskillende soorte wit bloedliggaampies (Ieukosiete) onderskei, naamlik granulosiete, limfosiete en monosiete. Granulosiete word weer onderverdeel in neutrofiele, basofiele en eosinofiele. Witbloedselle is fagosities, wat beteken dat hulle die vermoë het om bakterieë op te neem en dit dan te verteer of te vernietig. Witbloedselle speel ook 'n belangrike rol in die vorming en verspreiding van teenliggame in die bloed. Witbloedselle verhoed dat bakterieë in die liggaam versprei aangesien hierdie bloedliggaampies in groot hoeveelhede by chroniese letsels versamel. In 'n kubieke millimeter bloed is daar sowat 8 000 witbloedselle, dus heelwat minder as die aantal rooibloedselle. Ten spyte hiervan moet die beenmurg baie meer witbloedselle as rooibloedselle vervaardig omdat die witbloedselle nie baie lank lewe nie.
Witbloedselle het geen vaste vorm nie en diffundeer maklik deur die wande van die haarbloedvate sodat dit tussen die selle kan rondbeweeg. Witbloedselle het selkerne asook alle normale sitoplasmiese organelle, en hulle word hoofsaaklik in die milt en die limfkliere vervaardig.
In die geval van bloedkanker (leukemie) word 'n oormatige hoeveelheid witbloedselle sonder enige bepaalde rede deur die liggaam vervaardig. Die oormaat witbloedselle maak dat daar nie genoeg ruimte vir rooibloedselle is nie. Die pasiënt ontwikkel dan 'n ernstige bloedarmoede, wat uiteindelik noodlottige gevolge kan hê.
Bronnelys
[wysig | wysig bron]- Wêreldspektrum, Vol. 3, 104-108, ISBN 0 908409 44 3